جزء

بعضی هم گفته اند مامون عباسی دستور داده است تا قرآن را به سی جزء تقسیم کنند.
هر جزء به چهار حزب و هر حزب نیز به نوبه خود به ۴ ربع حزب تقسیم می شود. متداول ترین جزء مورد استفاده و حفظ شده، جزء ۳۰ است که از سوره ۷۸ تا ۱۱۴ است و شامل سوره هایی است که در نمازهای روزانه خوانده می شود.
به جزء سی ام قرآن عم جزء گفته می شود.
تقسیم قرآن به سی بخش به شرح ذیل می باشد:

آن دو بُعد انسانی در هندوستان شاکتی و شیوا و در ایران میترا و وارونه نامیده شده اند. عاشق معشوق های بنیادی و خودی و یا نیمزوج های آسمانی و جاودانه.
در زیر این حقیقت ژرف، حقیقت ژرف دیگری نهفته و آن اینکه هرکدام از بازو های این سمبل های دارای چهار نقطه مستقل و یک نقطه مشترک یعنی هرکدام دارای پنج نقطه می باشند. دو نقطه ابتدا و انتها ، دو نقطه شکست و یک نقطه مشترک. این پنج نقطه روی هرکدام از غلاب ها حاکی از این حقیقت ژرف بوده و هستند که هر فرد انسانی در مجموع دارای ده بُعد انسانی بر رویهم می باشد؛ یکی واقعی ، تجربی، پدیدار شده یا فنومنی و نُه تا غیر واقعی، غیر تجربی و پدیدار نشده یا نوومنی. علاوه برین، هر فرد انسانی دارای پنج میل جنسی می باشد؛ یکی اصلی و آشکار که ریشه در پوسته و چهار تا فرعی و پنهانی که ریشه در مغز صدف دهن بسته غریزه جنسی دارند. در اینجا مفید خواهد بود که بین معانی واژه های فرا باستانی نئومن و نوومن فرق و تمیز قائل شویم. در همین زمینه لازم به اشاره میدانم که واژه های اوستائی 《خویدوده》 و 《آژی ده اکه》 به زبان قوم ماد به ترتیب به معنای زیر بوده اند: خود تو ده تائی؛ زندگانی های دهگانه آسمانی . امروز و آینده میتوانیم یقین داشته و مطمئن باشیم که ترجمه و تفسیر این واژه ها توسط مورخین یونانی و اندیشمندان و متفکرین پارسی زبان و خودی بصورت های ازدواج با محارم و اژدها و ضحاک، بنیادی ترین خطا و گمراهه روی در ترجمه و تفسیر محسوب می شوند. از طرفی دیگر شرح و توضیح چگونگی چرخیدن چرخه تولد و مرگ هندوان به روش تناسخ و تفسیر گردش گردونه مهر به گردش خورشید به دور زمین، هردو به یک سهم مساوی باطل و گمراه کننده بوده و می باشند. در همین رابطه میتوان مطمئن بود که واژه فارسی ماده در اصل و ریشه به معنای خمیر مایه ساختاری واقعیت و طبیعت نبوده بلکه به شکل ما ۱۰ بوده و واژه ایده هم ریشه در زبان یونانی نداشته بلکه به شکل ای ده مخفف این ۱۰ بوده و ضمیر دوم شخص مفرد این، اشاره به هر فرد انسانی و هر موجود دیگری داشته و دارد. عنوان قوم ماد بصورت جمع مادها هم در اصل و ریشه به شکل 《ما ۱۰ آ 》، به این معنا که هر کدام از ما افراد انسانی در ازل و در آفرینش اولیه همین دنیا در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین، به شکل خانواده های ده عضوی مشتمل بر پنج مرد و پنج زن خودی در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، توانائی و دانائی و هنرمندی آفریده شده و هرکدام از عشق و زندگی جاودانه برخوردار گردیده ایم. همچنین لازم به اشاره می دانم که واژه رمزی قرآنی 《مائده 》 در اصل و ریشه به معنای طعام و خوان و سفره آسمانی نبوده بلکه بصورت 《ما آ ۱۰ 》 بوده. با پیدایش داستان بابا آدم و ننه حوای ادیان ابراهیمی و داستان گائومرت اوستائی ، بر روی آن بینش ها و باور های حقیقی آنچنان سر پوش گذاشته شده که نور آن ایده های درخشان طوری پنهان گردیده که رهائی از آنها ( مثل گیر کردن ذرات نور در سیاه چاله ها ) به ظاهر محال و غیر ممکن به نظر میرسد. در پایان کلام کودکانه امروز خود، لازم به اشاره میدانم که واژه دهّر هم در اصل و ریشه به زبان فارسی بوده و سپس به زبان سانسکریت راه یافته. این واژه رمزی ( مملو از راز و رمز و کُد ) توسط خردمندان گم نام ایرانی به دو روش تلفظ و بیان می گردیده: یکی ده هر ، به این معنا که هر فرد انسانی و هر موجود دیگری ده تائی می باشد. دیگری یکبار از چپ و یکبار از راست تا وسط یعنی تا حرف ه به شکل دو کلمه و پشت سر هم بیان می گردیده بصورت : ده ره ؛ ره ده، که تفسیر آن خارج از توان این کامنت کوتاه یا این پیامک و این فرصت اندک می باشد.

2 - جز joz این واژه در پهلوی اوز uz و جود jud بوده به معنی جدا، مگر، استثنا.
3 - جزو ( بخش ) . این واژه همان جزء عربی است.

نکته2 ) : می توان کارواژه ( پاروَستن ) و همچنین واژگانی چون ( پاروَسته ) و. . . را بکار گرفت.