اگر منظور از جدی، کوشا بودن ، سخت گیر بودن در کار ، بی رو در وایسی ، بی تعارف ، بی شوخی بودن، باشد می توان واژه رُک را به کار برد
جدّی=رُک
بکار بردن واژه "گویی، گویا، که اینچنین، که اینسان، که گویا، اِنگار، آهان، هان" به جای "که اینطور، عَجَب، اُ، جالب است، جِدی؟"
بِدرود
جدی، ژدی، ژد، زد، زدوگ به یک معنا شیره و صمغ گیاه است
سلیم
جدی: پر تلاش، تلاشگر.
روراست ، سرسنگینی ، بی شوخی
تامل پذیر، درنگ پذیر، باارزش
جِدی= سخت، سفت و سخت، سنگین
میخگاه، نام ستاره قطبی یا جُدَی در زبان پهلوی ست.
کوشا= جدی
سَرسَری نگرفتن انجام کار، کارکرد، پویه و پیشه.
سرسنگین
خود را با حرف های اضافه سبکو خوار نکردن مساوی است با جدی بودن
سر راست
سخت و دشوار در گزاره ای مانند ( چالش جدی )
مصمم ( کسی که تصمیم انجام کاری دارد )
جدّی=کوشا ودراصل این واژه از جواد اشتقاق یافته و کسیکه در کاری بخشندگی و ازخود گذشتگی نشان دهد جِدّی می نامند چون جواد یعنی بخشنده و دارای جود و اینگونه اگر فلسفی واژگان را معنی کنیم یک فرهنگ گرانقیتی
... [مشاهده متن کامل] خلق کرده ایم چون مرحوم دهخدا با ان همه سرمایه که در اختیارش قرار دادند حتی یک واژه را ریشه یابی و فلسفی معنی ننمود حیف که بیمارم و افتاب عمرم لب بام است والا تک تک واژگان را همه با فلسفه ان معنی میکردم پس به جِدّی بدان سبب کوشا میگوییم که شخص از خودگذشتگی در کار نشان دهد و با ناملایمات و ناهنجاری ها با جودی که در خود دارد بسازد
مستحکم - با جدیت
ناشوخیگرا
راست/ راستین
سنگین
فلانی خیلی جدی است
فلانی خیلی سنگین است
رو در روی این واژه ، واژه " سبک " است
البته ، جدی در معنی های گوناگونی بکار می رود :
ارزشمند در هنر
کوشا و کاری
کارا
و . . .
ولی واژه جد و جدی عربی است و نیازی هم به آن در فارسی نیست چون واژه های زیبا و پر معنی در همین فارسی روز مره و مردمانه بسیار داریم
... [مشاهده متن کامل] مهم
بدون شوخی
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ٢١)