جدل

جدل. [ ج َ ] ( ع مص ) محکم تافتن رسن را. ( اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) . محکم تافتن. ( تاج المصادر بیهقی ) . استوار کردن تابیدن چیزی را. ( شرح قاموس ) . || قوی و پس رو مادر گردیدن بچه آهو. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) . قوی و سخت استخوان شدن. ( از المنجد ) . توانا شدن بچه آهو و پی رو مادر گردیدن او. ( از شرح قاموس ) . || بسته شدن و قوی گردیدن حب در سنبل. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( المنجد ) . افتادن دانه در خوشه. ( از شرح قاموس ) . || بر زمین افکندن کسی را. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از ذیل اقرب الموارد ) . وقال الازهری : الکلام المعتمد طعنه فجد له و ثقل الدال. ( لسان ، از ذیل اقرب الموارد ) . || سخت شدن پیکار. ( از شرح قاموس ) . || بهانه کردن. || ( اِ ) ذکر مرد. ( ذیل اقرب الموارد ) . ذکرسخت. ( شرح قاموس ) . نره سخت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . || استخوان میان کاواک دست و پا [ قلم ]. ( منتهی الارب ) . || استخوان مغزدار دستها و پاها. ( شرح قاموس ) . || اندام. ( منتهی الارب ) . || استخوان گنده محکم. ج ، اجدال و جُدول. ( منتهی الارب ) . کل عَظم موفّر کما هو لایکسر و لایخلط به غیره. ( لسان العرب ) . هر عضو و هر استخوانی است که تمام کرده شده است که شکسته نمیشود و آمیخته نمیشود به او غیر او. ( شرح قاموس ) . || قبر. ( منتهی الارب ) . گور. قبر. ( ناظم الاطباء ) . || عضو. ج ، جُدول. || صلب. ( المنجد ) ( اقرب الموارد ) . یقال : شی جَدل ؛ ای صلب. ( اقرب الموارد ) . و رجوع به جِدل شود. || لغت است از جدول به معنی سخت و درشت گردیدن. ( از منتهی الارب ) .
... [مشاهده متن کامل]

اَیوزیشْن= ayuzishn نزاع، اختلاف، کشمکش، درگیری، جدل ( ریشه پهلوی )

سلیم
جدل: ستیز گفتاری

واژه جدل
معادل ابجد 37
تعداد حروف 3
تلفظ jadal
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم مصدر ) [عربی]
مختصات ( جَ دَ ) [ ع . ] ( اِمص . )
آواشناسی jadal
الگوی تکیه WS
شمارگان هجا 2
منبع لغت نامه دهخدا
... [مشاهده متن کامل]

بِگو مُگو:جدل. مجادله.
جدل:جادل؛جای دل. دلگویه. دل پاکی.

برابرواژگان هنرهای پنجگانه ( صناعات خمس ) :
فَرنود: بُرهان.
فَرنودیک: بُرهانی.
فَرنودآور: مُبرهِن.
ستیز: جدل.
ستیزیک: جدلیّ.
ستیزگر: مُجادل.
فریب: مغالطه.
فریبیک: مغالطیّ.
... [مشاهده متن کامل]

کلمه ( جدل ) به معنای نزاع قولی است ، که یکطرف بخواهد حرف خود را بر دیگری بقبولاند، و این واژه از ماده ( جدلت الحبل - طناب را محکم تابیدم ) گرفته شده .

جَدَلیدن با کسی.
جدلاندن کسی با کسی.

ستیز

گفت و گو ، بحث، ستیز