جد

1 - دو پیشوندِ " هم - " و " جود - " پادواژه یِ ( =متضادِ ) یکدیگر بوده اند.
اگر واژه ای را که پس از دو پیشوندِ نامبرده می آید، با " X " نشان دهیم، آنگاه:
" هم - X " بازنمایی کننده یِ " از X مشابه ای/همسانی/همانندی برخوردار بودن " است ؛
" جود - X " بازنمایی کننده یِ " از X متفاوتی/ناهمسانی/مخالفی برخوردار بودن" است.
برای نمونه، در پارسیِ میانه واژه یِ " هم - دین:ham - dēn " به چمِ " دینِ یکسانی داشتن" بوده و واژه یِ " جود - دین:jud - dēn " به چمِ " دینِ متفاوتی داشتن، دینِ مخالفی داشتن" بوده است.
در زبانِ پارتی واژه یِ " هم - توهم - َ گ : ham - tōhm - ag" به چمِ " از یک خانواده بودن، از یک تُخم بودن" است. ( "توهم:tōhm" همان " تُخم" امروزی است. )
همچنین در زبانِ پارتی واژه " یود - آوِند - َ گ:yud - āwend - ag" به چمِ " بی همتا، بی مانند، آنچه یا آنکس که برابری ندارد" بوده است.
پَسگشت:
رویبرگِ 260 از نبیگ " زبانهایِ ایرانی" ( گرنوت ویندفور ) - بخش 6. 1. 1

وَ جُدْ عَلَیْنَا فَإِنَّا مُحْتَاجُونَ إلَی نَیْلِکَ ( فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی )
و بر ما جود کن، که ما نیازمند به عطای توییم.
در ضمن افعال بالا با افعال زیر با آنکه شباهت دارند تفاوت ریشه ای دارند:
فعل ماضی: وَجَدَ ( یافت )
فعل مضارع:یَجِدُ
فعل امر:جِدْ
ریشه: وَجَدَ