تیپا

اردنگ . . . . . اردنگی. . . . . . لچ. . پشت پا . . . . .

ام کیسان. [ اُم ْ م ِ ک َ ] ( ع اِ مرکب ) لقب زانو. || ضربی که بپشت پای بر سرین مردم زنند. ( منتهی الارب ) ( از المرصع ) ( از اقرب الموارد ) . اردنگ. || قدر و اندازه. ( منتهی الارب ) .

زهکونی. [ زِ ] ( اِ مرکب ) آن است که شخص پای خود را به ضرب و زور هرچه تمامتر به نشستنگاه دیگری زند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) . نوک پایی که به کفل کسی کوبند. تیپا. اردنگ. زفکنه. ( فرهنگ فارسی معین ) . اُم ّکیسان. اردنگ. تی پا. زِفْکِنه. زُفْکِنه. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) .