تومان

داستان این فیلم دربارهٔ یک سال از زندگی فردی است که از راه قمار اسب و فوتبال تلاش می کند یک شبه طبقه اجتماعی خود را تغییر دهد.
داستان این فیلم در چهار فصل رخ می دهد:
بهار: داوود ( میرسعید مولویان ) کارگر یک کارخانهٔ تولید لبنیات در گنبد کاووس است. او یادگیری شرط بندی را از سرمایه گذاری روی کارت های توتو - برای پیش بینی نتایج فوتبال - آغاز می کند و پس از مدتی به استعداد خود در پیش بینی نتایج پی می برد. همین اتفاق باعث می شود که او در همراهی با دوستانش عزیز ( مجتبی پیرزاده ) ، یونس ( ایمان صیادبرهانی ) ، محمد ( سجاد بابایی ) ، علی ( حامد نجابت ) - و نامزدش آیلین ( پردیس احمدیه ) - کار را رها کرده و زندگی خود را صرف شرط بندی کنند.
تابستان: داوود و دوستانش سطح شرط بندی های خود را بالا برده و با سودهای به دست آمده از شرط بندی های پیشین یک خانه می سازند.
پاییز: یونس - که سوارکار مسابقات اسب دوانی است - در شرف یک شرط بندی سخت قرار می گیرد. بین داوود، آیلین و عزیز اختلافاتی صورت می گیرد. داوود تصمیم می گیرد روی مسابقات اسب دوانی شرط بندی کند.
زمستان: داوود پس از چند باخت جدی، تصمیم می گیرد که به تهران کوچ کند…
• میرسعید مولویان در نقش داوود
• مجتبی پیرزاده در نقش عزیز، برادر یونس
• پردیس احمدیه در نقش آیلین، نامزد داوود
• ایمان صیاد برهانی در نقش یونس، برادر عزیز
• حامد نجابت در نقش علی، همخانهٔ داوود، یونس، محمد و عزیز
• سجاد بابایی در نقش محمد، همخانهٔ داوود، یونس، عزیز و علی
موسیقی متن این فیلم را محمدرضا حیدری ساخته است. ترانهٔ تیتراژ آغازین فیلم از آثار سلدا باعجان انتخاب شده است و ترانهٔ تیتراژ پایانی فیلم، قطعه ای به نام «لوسی» است، ساختهٔ گروه او و دوستانش.

ای دیرینه و درخشان با مفهومی روشن تر دارد. دارا هم می تواند اشاره به نام داریوش بزرگ باشد که نظام پولی را در سرزمین های میان قاره ای از دریای مدیترانه تا دریای هند گسترش داد و هم ارتباط با واژه زر، دُر و گوهر دارد و هم با مفهوم دارندگی و برخورداری مانوس است. دارا به نوعی نخستین واحد پول بین الملل در تاریخ بشریت به شمار می رود و از این منظر، تومان، نمی تواند همسنگ نام دارا باشد.

برپایه ی متون زبان های باستانی ، این واژه ریشه ی هندواروپایی دارد که به صورت وامواژه به زبان های آلتایی وارد شده است. این واژه نخستین بار در زبان باستانی تخاری ( که یکی از زبان های کهن هندواروپایی در نزدیکی چین بوده است ) بکار رفته است.
تومان در تخاری کهن با ضبط تمان و در تخاری متأخر به شکل تومانه در معنای ده_هزار به کار رفته است:
منب از زبان تخاری به سبب نزدیکی با آلتایی ها ( ترکان و مغولان ) واژگان زیادی وارد ترکی و مغولی شده است. خود این واژه در تخاری، احتمالاً از زبان چینی کهن یا پیش از چینی به زبان تُخاری راه یافته است.
۱ - دورفر، ج۲، ص۵۶۷ ـ ۵۶۸.
۲ - کلاوسون، ج۱، ص۵۰۷ ـ ۵۰۸.
۳ - بیلی٬ فرهنگ ختنی، ص ۱۲۰.
خود بن مایه های ترکیه هم این واژه را در اصل #ایرانی و تخاری دانسته اند. همچون سایت معروف �اتیمولوژی ترکجه� که درباره ی ریشه ی واژگان ترکی است. خودتان ببینید 👇👇 در این منبع ، واژه تومان را ساخته شده از دو جزه tu و māna دانسته که در کل یعنی اندازه زیاد
https://www. etimolojiturkce. com/kelime/t�men
Proto - İranca ( Ana - İranca ) yazılı �rneği bulunmayan *tu - māna "'b�y�k �l��', �ok b�y�k sayı, onbin sayısı" s�zc�ğ�nden alıntıdır. İrani kaynak i�in bkz. Bailey 1985: 120. Toharca tmān/tumane bir İrani dilden alıntı olmalıdır. Cf. Douglas Adams, A Dictionary of Tocharian B 301
زبان تُخاری شاخه ای از خانواده ی زبان های هندواروپایی است که دو زبان از آن شناخته شده است: تخاری شرقی ( یا تُرفانی یا تخاری A ) و تخاری غربی ( یا تخاری B ) . از این دو زبان آثاری مربوط به هزاره اول پس از میلاد در شمال حوضه تاریم در منطقه شینجیانگ چین بدست آمده است. این دو زبان پس از آمدن قوم ترک تبار اویغور در سده ی نهم میلادی منقرض شدند. این زبان ها در نتیجه ی حفریات در ناحیه ی تورفان شناخته شدند.