توسن

توسن کلمه ای تورکی است که از فعل توساماق به معنی جهیدن گرفته شده که ریشه ان توسا بوده وقتی پسوند ان بدان اضافه می شود به صورت توسان و به معنی جهنده در امده م به شکل توسن و به معنی سرکش وارد فارسی شده است

بدجلو. [ ب َ ج ِ ل َ / لُو ] ( ص مرکب ) اسپ سرکش. ( غیاث اللغات ) . اسبی که مطاوعت سوار نکند. ( آنندراج ) . ستور سرکش که بواسطه لگام رام نگردد. ( ناظم الاطباء ) :
پربجولان مباش تیزعنان
توسن روزگار بدجلو است.
نورالدین ظهوری ( از آنندراج ) .

اسب تیزرو و سرکش

بارِگی ، اسب تیز رَوْ
در بیان تیز رَوْ درست است مانند رَوان

اسب نیزرو

اسب تیزرو