توره

توره در زبان پارسی نو همان تورک در زبان پارسی میانه است.

توره به پارسی به چم لگام و عنان اسب است

تور /دود/توره/دوده واژی اریایی است بچم رسم و سنت است د در پهلوی به ویژه در اران و اذربایجان وارمنستان خراسان به ت و ر میگردد مانند شنید/شنیر. جهود/جهور. بغداد/بگرات.
باید. بدانیم که ر به د نمی گردد تنها د به ر می گردد و دود را هنو در پشتو سنت و رسم را دود می گویند

در استان فارس
توره =شغال/روباه
تور=توسن /سرکش/جانور وحشی ضد اهلی
تور بیابان /تور دشتی
یار توره تور دشتی
تی بد شد از ما گشتی
یارا چه خواهیمان کرد
از ما چرا واگشتی

درزبان کردی مردم ایلام بهقاطری که سواری نمی دهد وخیلی هم قدرتمند است تور می گویند
به بزی که نمی توان ان را بگیری وشیرش را بدوشی تور می گویند
تور روی هم رفته به حیوانی می گویند که به اسانی تسلیم نمی شود در بیت لری زیر به کلمه ( تور ) اشاره شده است .
... [مشاهده متن کامل]

توره در تورکی به یک سری قوانین و قواعد گفته می شود که بایستی قبایل تورک بدان عمل کنند توره لی در اردبیل به ادم حسابی و با اصل و نسب می گویند و به صورت تورات و به معنی کتاب قانون وارد عبری شده است

در گویش هزارگی ( افغانستان ) تورَ به معنای حرف یا سخن هست
تورگویی: حرف زدن

توره در زبان کردی بمعنی دیوانه شدن یا عصبی شدن
در زبان مازندرانی تور یعنی دیوانه مثل فلانی تور هست یعنی خل و چل هست دیوانه هست
در ترکی هم تور بمعنی دیوانه مصطلح هست

توره به ترکی به معنی چیزی که مرسوم هست و بدان عمل میشود . . عقیده رسم و آیین مترادف توره هستند

توره در بختیاری یعنی شغال