توجه

توجه ، نوکِ پیکانِ آگاه شدن از موضوعات است
بنابراین توجه در درون دل است و بر موضوعات که از درگاه های دل وارد می شوند قرار می گیرد .
نکته : توجه ، فهمیدن نیست .
مثال : " آیا صدای پرنده را متوجه شدی ؟ "
نمی توان گفت" آیا صدای پرنده را فهمیدی؟"
به این ترتیب برای تمامی حس ها بکار می رود .
یا " به علائم اخطار توجه کنید . "
یعنی حواست ( حس ها ) رو جمع کن . یا وقتی علائم اخطار رانندگی را دیدید دیگر توجه تان
( حس بینائی ) به جاده باشد .
مراقبه با " بکارگیری توجه " آغاز می شود و نه با تمرکز .
دقت کردن یا دقیق بودن : توجهِ لازم و کافی داشتن
تمرکز : نگهداری و همراهی توجه تنها با یک موضوع ، کانونی شدن توجه

نام برده شده است. من در طول زندگی خود، در خانواده خود و در بزرگسالی بسیار رنج کشیده اند. به من خیلی ظلم شده است و من همه را بخشیده ام، زیرا وقتی به آنها نگاه می کردم، متوجه می شدم، که هیچ کدام از ما باهوش تر از یکدیگر نیستیم و همه می توانند، گاهی ضعیف باشند و یا متمرکز اعمال خود گردند. من هم همانند حضرت موسی ( ع ) از کودکی همه جا مردم، اشیاء و غیره را تحت نظر داشتم، حتی ابرها و آسمان ها را در دید خود قرار می دادم. من هرگز صحبت نمی کردم، فقط به آنچه پرسیده می شد، پاسخ می دادم و همیشه فکر می کردم، که همه از من باهوش تر هستند، بر این گونه بود، که پروردگار مهربان عالم مرا برکت دادند. از زمانی که گوشت خوردم و نماز نخواندم عذاب کشیدم و سردرد های شدیدی را داشتم. انسان ها همیشه احساس امنیت دارند و ادعا می کنند، که همه بهتر می دانند، اما یک چیز را فراموش می کنند، پس چرا انسان ها عجله دارند؟ در آن زمانی که عجله داشته باشید و به مثال در حال عبادت سریع باشند و سپس از خداوند متعال برکت و نعمت های زیادی بخواهند، در آن زمان حتی نون شام شب خود را هم در مقابل خود نخواهند دید و در آن نعیم نخواهند بود، در این رابطه و به امید آنکه انسان ها نیز به صبر و تحمل دست بییابند، الهی امین!

آیا با نگاه او همسو هستید؟

( نجفی، ابوالحسن، غلط ننویسم، فرهنگ دشواری های زبان فارسی، ص ۱۱۹ )