preposterous
تمسخر کردن
ridicule, sport, to ridicule, to mock
فارسی به انگلیسی
تمسخر کردن
مترادف ها
مسخره، ریشخند، سخره، تمسخر، استهزاء، سخریه، استهزا
مسخره، ریشخند، طعنه، سخره، تمسخر، استهزاء، سخریه، طنز
مسخره، طعنه، تمسخر، طنز، وارونه گویی، پنهان سازی، گوشه و کنایه و استهزاء
تمسخر
تحقیر، مذمت، بی اعتنایی، حقارت، تمسخر، عار، خردانگاری
کردار، کنایه، گوشه، مسخره، شوخی، بذله، لطیفه، خوش مزگی، طعنه، تمسخر، مزاح، بذله گویی
سخره، تمسخر، مایه خنده و تمسخر، استهزاء، سخریه
تمسخر، استهزاء، خنده، پوزخند، نیشخند
تمسخر، استهزاء، خنده نیش دار، خنده
پیشنهاد کاربران
دوستان پارسی دوست . لطفا مترادف ها را به عربی ننویسید .
دوستان عزیز مترادف هایی که می نویسید اکثرا عربی هستند . سعی کنید مترادف ها به پارس سره باشد
قاف . قاف انداختن. قاف زدن.
تَمَسخُر/تَسْخَر /سُخْریّه ( ( تَمَسْخُر در لغت عرب نیامده و از ساخته های فارسی زبانان در دوران متاخر است. در عربی برای بیان این معنی تَسْخَر ( مصدر متعدی ) ، به فتح اول و سکون دوم و فتح سوم، یا سُخْریّه ( اسم ) ، به ضمّّ اول و سکون دوم، می گویند که هر دو در فارسی نیز به کار رفته است:
... [مشاهده متن کامل]
تَسْخَرَت بر آینه نَبْوَد به روی خود بُوَد
زانکه رویت هست تسخر گاه هر روشن روان ( مولوی، دیوان کبیر ) ( ( گفت مرا بر تو آرزویی هست و آن آن است که برای من امانی بنویسی که اگر وقتی تو پادشاه شوی مرا از تو امان باشد. گفت سُخْریّه می کنی از من. . . مرا پادشاهی از کجا باشد؟ ( تفسیر ابوالفتح، جلد ۱۲ صفحه ۱۷۹ )
چون تمسخر هم در نوشتار و هم در گفتار فارسی رایج شده و کاملاً جا افتاده است باید استعمال آن را جایز دانست. با این همه به جای آن می توان گفت: ریشخند یا استهزا. ) )
( ( نجفی، ابوالحسن، غلط ننویسیم، فرهنگ دشواری های زبان فارسی، ص۱۱۲ ) )
... [مشاهده متن کامل]
تَسْخَرَت بر آینه نَبْوَد به روی خود بُوَد
زانکه رویت هست تسخر گاه هر روشن روان ( مولوی، دیوان کبیر ) ( ( گفت مرا بر تو آرزویی هست و آن آن است که برای من امانی بنویسی که اگر وقتی تو پادشاه شوی مرا از تو امان باشد. گفت سُخْریّه می کنی از من. . . مرا پادشاهی از کجا باشد؟ ( تفسیر ابوالفتح، جلد ۱۲ صفحه ۱۷۹ )
چون تمسخر هم در نوشتار و هم در گفتار فارسی رایج شده و کاملاً جا افتاده است باید استعمال آن را جایز دانست. با این همه به جای آن می توان گفت: ریشخند یا استهزا. ) )
( ( نجفی، ابوالحسن، غلط ننویسیم، فرهنگ دشواری های زبان فارسی، ص۱۱۲ ) )
تفاوت استهزا و تمسخر: استهزا در جایی به کار می رود که شخص بدون اینکه کاری انجام داده باشد مسخره شود؛ ولی تمسخر در آنجاست که به سبب کاری که انجام داده مسخره شود
مسخره کردن چیزی یا کسی
مسخره کردن، مسخره، شوخی، ریشخند، ریش خند، دست انداختم و. . . .
مسخره کردن
تمسخر از مسخره میاد
تمسخر از مسخره میاد
ریشخند
مسخره کردن