یا رب این کعبه مقصود تماشاگه کیست _ که مغیلان طریقش گل و نسرین من است ) حافظ (
ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست_ بی باده گلرنگ نمی باید زیست_ این سبزه که امروز تماشاگه ماست_ تا سبزه خاک ما تماشاگه کیست ) خیام (
تماشاگه؛ تماشاگاه؛ جایی که بدان می نگرند؛ منظره
ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست_ بی باده گلرنگ نمی باید زیست_ این سبزه که امروز تماشاگه ماست_ تا سبزه خاک ما تماشاگه کیست ) خیام (
تماشاگه؛ تماشاگاه؛ جایی که بدان می نگرند؛ منظره