تلخه

/talxe/

    darnel
    tare
    ryegrass

مترادف ها

crap (اسم)
چرند، تفاله، گندم سیاه، دیلار، تلخه، بدار زدن، خاکروبه

پیشنهاد کاربران

تِلِخِن از تِلِ خِن ساخته شده که در آن تِلِ یعنی جمع و انباشته شده مانند تلنبار / تلمبه ( تلنبه ) / تِلِ مو ( جمع کننده مو ) / و . . .
خِن / خَن / خُن همگی با خان / خین / خون / کان /کین / کون /شان / شین / شون همریشه میباشد و در همه آنها به استقرار / ریشه / جایگاه و ارزش اشاره شده است ؛ همچنین تِلِ اگر از تال / طول بوده باشد یعنی بالا / زیاد که خود نشان از جمع شدن و ازدیاد دارد ؛ همچنین در جمع شدن و ازیاد و توده شدن هم میتوان معنای دیگری از این جمع شوندگی را یافت پس میتوان گفت در تِلِخِن منظور از تِلِ زیادی نیست بلکه جمع شوندگی و تودگی ملاک است این تودگی منجرب به ریزتر شدن شده => تلخن = ریز ریشه / ریز خانه / کم جایگاه / کم ارزش و . . . که استعاره از افراد کوچک اندام شد.
...
[مشاهده متن کامل]

تِلِخ در زبان مازندرانی به زوار و وسایل متصله گفته میشود که خود میتواند از تِلِ لِخ ( لِخه = کوچک و لاخ ) مانند سولاخ / لاخه / سنگلاخ ؛؛؛ لاخ به هر چیز جدا/ شکافته و منفصل اشاره دارد = تیکه که در تِلِخ مینای اندام و دستگاها و زوار را میدهد که از هم منفصل هستند = ریزلاخه ها
از سویی دیگر واژه لِخِه با لَغه یکی میباشد و مجددا اشاره به منفصل دارد = هر چیزی محرک و لغزنده

منبع. عکس فرهنگ پاشنگ
واژه ی تلخه از ریشه ی واژه ی تلخ فارسی هست
زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود.
...
[مشاهده متن کامل]

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

تلخهتلخهتلخهتلخه
تَلخه:شُبرُم. گیاهی با دانه ای تلخ و خرد وگرد.
نمونه: کلامشان به تلخی تخم تلخه بود. ( کلیدر. ج۹ص۲۴۱۳ )
محمدجعفر نقوی
تلخه : [عامیانه، اصطلاح] تریاک، سوخته