با کمال احتیاج، از خلق استغنا خوش است با دهان خشک مردن، بر لب دریا خوش است نیست پروا تلخ کامان را ز تلخی های عشق آب دریا در مذاق ماهی دریا خوش است کوهِ طاقت برنمی آید به موج حادثات ... [مشاهده متن کامل]
لنگر از رَطلِ گران کردن در این دریا خوش است بادبانِ کشتیِ مِی نعرهٔ مستانه است های وهوی مِی کَشان در مجلس صهبا خوش است صائب تبریزی