تلاوت

هر چند در قوانین ایجاد کلمات حرف ( ل ) قابل تبدیل به حرف ( ر ) می باشد و کلیدواژه ی تری و طراوت را ایجاد می کند. به گونه ای که اگر ریشه ی مشترک زبان ها رو هم در نظر بگیری به water انگلیسی که منشعب از تری و طراوت هست می رسیم. اگر بیشتر این جریان از مفاهیم رو در کلمه ی طراوت دنبال کنیم به تور و تار و تورات و توریست و. . . به مفهوم کسب کردن و به دست آوردن چیزی خواهیم رسید. مثل تور ماهیگیری یا تار عنکبوت یا کتاب تورات که معارف از اون کسب می شود و خیلی کلمات اینچنینی که هر کدام در جایگاه خودش تفسیر خودش را دارد.
قرائت ؛ حالتی خاص از خواندن.
صدای قَرّا یا صدای پهن و پخش و بلند و رسا.
مرتبط با کلمات نقاره و قار زدن و منقار.
کلمه ی منقار اشاره به فضا و مکان و محل قار زدن دارد مثل مَطْلَع به مفهوم محل طلوع مثل منبع به مفهوم مکان خبر یا مَطبخ به مفهوم محل پختن.
اگر هم از زوایای قوانین ایجاد کلمات به کلمه ی قرائت نظر کنیم قابل تبدیل به گرائت و گرائیدن و گردیدن می باشد یعنی صدایی که در همه ی جهات بگردد. از مفهوم گردش بسیاری از کلمات که قابلیت حرکت و انتقال در اون وجود داشته باشد استفاده گردیده است. مثل گاری گرایش گردیدن گرما گردش گرادیان قعر و قور و. . .

در صورتیکه در مورد مفهوم "قرائت" تصریح بر محوریت "قائل" .
بدیهی است تفاوتی واضح و تمایزی واقع، مابین آنها است.
لذا تلاوت معطوف به مستمعین است و قرائت مربوط به قائلین.
البته روشن است که *تلاوت* و *قرائت* به موجب نسبت مابین" گفتن و شنیدن" در ارتباط با هم قرار می گیرند.
با احترام