تضرع

تَضَرُّع:
تضرّع حالتی است که فرد هنگام مناجات با خدا و زمانی که در حال ذکر و استغفار و توبه و انابه و شکر است، به خود می گیرد و معمولاً خواسته ای هم صورت نمی گیرد و بیشتر حالت عجز و ناتوانی بنده را که قادر به شکر نعمت های الهی نیست بیان می کند. ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْیَةً

اظهار نیاز سخت - اظهار سخت نیاز - نیاز آوردن

دعای آشکار

تضرع در اصل از ماده ضرع ( بر وزن فرع ) به معنی پستان گرفته شده ، بنابراین فعل تضرع به معنی دوشیدن شیر از پستان می آید . از آنجا که بچه در هنگام خواستن شیر و پستان مادر گریه می کند به معنی گریه و زاری نیز آمده است .

گریه کردن

تضرع آمیز

از و چز

حالتی از اعتراض

تضرع به معنای:زاری کردن یا التماس کردن است.

زاری کردن ، التماس کردن