تصدق

تصدق: عقدی است منجر که موجب تملیک عین یا منفعت بلاعوض به قصد تقرب به خدا صورت گیرد ، پس تملیک عین یا منفعت منجز و بلاعوض که به قصد قربت انجام می شود صدقه است
منبع: ترمینولوژی حقوقی اثر دکتر محمد جعفر جعفری لنگرودی

در زمان قدیم به کسانی میگفتند که در چند علم استاد و اسطوره بودند

فدایی دادن ، قربون صدقه کسی رفتن

تصدق چشاتم یعنی همون فدای چشاتم

اصطلاح تصدوقت بشم رو داریم. . .
به معنای اینکه فدات شم یا همون پیشمرگت شمه. . .