تشنه

تشنه از ریشه ترشن با حذف شدن حرف ر به این صورت در آمده است.

تِش

تشنه به زبان سنگسری
تشون teshon

واژه تشنه
معادل ابجد 755
تعداد حروف 4
تلفظ tešne
نقش دستوری صفت
ترکیب ( صفت ) [پهلوی: tišnak] ‹تش›
مختصات ( ~. ) [ په . ] ( ص . )
آواشناسی teSne
الگوی تکیه WS
شمارگان هجا 2
منبع فرهنگ فارسی معین
فرهنگ فارسی عمید

تشنه و ماه تیر
بن ریشه هندو اروپائی ترس ters - که برعکس در اغلب زبانهای هند وارو پائی معنی خشگ میدهد در زبانهای هند و ایرانی معنی تری میدهد. درفارسی میانه تشنگ tishnag ودر اوستا و سانسکریت ترشنا tarshna یا تشنگی و در لاتین ترا terra یا زمین و تورره torrere یا خشک ولی در اوستا تارشو tarshu یا خشگی ودر سانسکریت تارسیاتی tarsayti خشگی معنی میدهد. در زبان فارسی ماه تیر یا ماه باران که بدنبال تیشتر الهه باران آمده
... [مشاهده متن کامل]

له له زدن

گُر: Heat
( Proto Iranian: *gar )
گرسنه: Hungry
تر: Wet
ترسنه: Thirsty
در گویش بندری: گرستن: پختن، گرستار: آشپز، گرسگاه: آشپزخانه، گره: گر، حرارت

لهبان. . . . .

تشنه:تشنه در پهلوی تشنگ tišnag بوده است . که ریخت پساوندی تشن tišn است و به جای آن ، در پارسی " تشنگی " به کار برده می شود . .
( ( به دست اندرش آبگون دشنه بود
به خون پری چهرگان تشنه بود ‏ ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 319. )

تشنه : تحریف واژه ( آتش نه ) کنایه از آتش نهاده شده در شکم بخاطر درد بی آبی ، همچنین در کلمه گرسنگی نیز گُر به معنای گرگرفتگی و سوختن و سنه آخر نیز تحریف پسوند شباهت ( سانه ) است و در اصل گرسانگی بوده کنایه از حالت سوختن شکم از بی غذائی .