این واژه تبارانه پارسى ست یعنى خودش پارسى نیست اما سرچشمه اش پارسى ست. واژه ى شاریتا/شاریتاه Sharita/Sharitah در پهلوى : پادشاه ، شاه ، سلطان ، فرمانروا ، تازیان ( اَرَبان ) این واژه را برداشته و معرب ساخته اند ( ش - س ، ر - ل ، ت - ط ) و به صورت سلیط/سلیطة ... [مشاهده متن کامل]
درآمده سپس آن را بر وزن فعیل تصور کرده ریشه سه حرفى س. ل. ط را از آن بیرون کشیده اند و ساخته اند: سَلَطَ ، یسلط ، تسلط ، مسلط ، تسلیط ، سلطان ، سلطنت ، سلطه و . . . !!!! همتایان آن در پارسى اینهاست: اَپَراُژى Aparoji ( پهلوى: تسلط، اقتدار ، سلطه ) ، سرداریهSardarih ( پهلوى: تسلط، اقتدار ) ، چِریهْ cherih ( پهلوى: سلطه ، تسلط ) ، وانِش Vanesh ( پهلوى: وانیشْنْ : تسلط، فتح ، غلبه ) ، چیرگى chiregi ( پهلوى: تسلط ، غلبه ، سلطه ) ، کیایش Kiayesh ( پهلوى - پیشنهادى: کیا Kiya ( پهلوى: صاحب، حاکم، شاه، بزرگ ) + آیش ( آمدن ) : تسلط ، سلطه گرى ، تحکم ) ، چیرُژى Chiroji ( پهلوى - پیشنهادى: چیرChir ( پهلوى: چیره، غلبه گر ) + ( اُژى Oji ( پهلوى: نیرومندى ، قدرت ) : قدرتِ غلبه ، تسلط ، سیطره ) ، شاریتایش Sharitayesh ( پهلوى - پیشنهادى: شاریتا ( پهلوى: پادشاه ، سلطان ) + آیش ( آمدن ) : تسلط ، استیلا، سیطره )