خوف
تُرسیدن در گویش محلی راوری به معنای ، جِر خوردن ، پاره شدن خود بخود بدون استفاده از وسایل برش ، معمولا در مورد پارچه ، قالی و اینجور چیزا به کار میره
ترسیدن
ریشه ابتدائی ترس در زبان فارسی شباهت زیادی به بن ریشه هندو اروپائی ان دلرد. ریشه هندواروپائی واژه ترس - ters ترس میباشد که در اوستا ترس teres و ترشتا taršta که در سانسکریت تراساتی tasati که در لاتین تریره terrēre ودر انگلیسی ترور terror میباشد
پر بیم گشتن ؛ سخت ترسان شدن. آکنده از ترس گشتن :
همه شهر یکسر به دو نیم گشت
دل مرد بدخواه پربیم گشت.
فردوسی.
به بیم بودن از کسی ؛ ترسیدن از او :
ز ما کس نباشد ازین پس به بیم
اگر کوه زر دارد و کان سیم.
فردوسی.
ببخشیدشان بیکران زر و سیم
بدان تا نباشد کسی زو به بیم.
فردوسی.
میانت به خنجر کنم بر دو نیم
دل انجمن گردد از تو به بیم.
فردوسی.
ترس بر داشتن کسی را : [عامیانه، کنایه ] از وارد شدن به کاری بیم داشتن.
تُرسیدَن [torsidan] در گویش یزدی معنای از هم باز شدن تار و پود و ریش شدن طناب دارد
از همتون میترسم
زهره ترکیدن
مو ریختن از کسی ؛ سخت از او ترس داشتن : شاگردان از این معلم مو می ریزند. ( یادداشت مؤلف ) .
حساب بردن. [ ح ِ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) هراس داشتن از. . . از فرمان کسی سرپیچی نکردن و نتوانستن. رعب داشتن از. . . ملاحظه کردن از. . . :
ناظم مدد ز سلسله آه جو که باز
چرخ ار برد حساب ازین دودمان برد.
ناظم تبریزی ( از ارمغان آصفی ) .
زهره باختن
در لری بختیاری
زَهلُم رَهد: ترسیدم
زَهلُمِه بُرد: مرا ترساند
اَوراییم رَهد: ترسیدم ( همراه با شوکه شدن )
ترسیدن ، tarsidan , خوف و واهمه کردن ، وحشت خفیف
ترسیدن torsidan , با تلفظ مذکور ، در گویش شهربابکی به پاره شدن لباس و ریش ریش شدن آن ، حین درگیر شدن و اصطکاک با سنگ وچوب ودرب ودیوار ، یا پارگی لباس حین زمین خوردن گویند ، تروس toross از این لغت اخذ شده و در این گویش به معنی تکه کوچک کوشت یا دنبه می باشد، که خرد شده تا از آن، خورش، چنجه، یا قورمه تهیه شود
... [مشاهده متن کامل] زَهله رفتن
لهجه و گویش تهرانی
خیلی ترسیدن
واهمه کردن
نهیب آمدن کسی را ؛ ترسیدن او. واهمه کردن او :
کنون کت ز گرز من آمد نهیب
گرفتی ز سوگند راه فریب.
فردوسی.
به روز جنگ مر او را به چنگ بسته برند
نه ز آن قبل که ز جنگ آیدش نهیب و ملال.
فرخی.
... [مشاهده متن کامل]
- || گزند رسیدن به او؛ آسیب رسیدن به او :
مبادا که این کار گیرد نشیب
مبادا که آید به ما برنهیب.
فردوسی.
همی داشتم چون یکی تازه سیب
که از باد ناید بمن بر نهیب.
فردوسی.
بر دل از زهد یکی نادره تعویذ نویس
تا نیابدش از این دیو فریبنده نهیب.
ناصرخسرو.
وحشت داشتن از . . . . . . . . . . .
بیضه افکندن . [ ب َ / ب ِ ض َ / ض ِ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) تخم نهادن . انداختن بیضه . || کنایه از ترسیدن و زهره باختن . ( از غیاث ) . زهره باختن . غایت ترس و بیم خوردن . ( از آنندراج ) :
تا کرده ز دست و پنجه اش یاد
افکند ز بیم بیضه فولاد.
محسن تأثیر.
ترس خوردن. [ ت َ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) بیم داشتن. هراسان شدن. ترسان بودن :
سپهدار بد آنقدر ترس خورد
که پیش از عنان تافتن جان سپرد.
ملاطغرا ( از آنندراج ) .
وحشت داشتن - کپ کردن - جفت کردن
dread
I'm dreading having to meet his parents
ترسیدن : یقین داشتن
دکتر خطیب رهبر در این مورد می نویسد : ( ( ترسم در بیت زیر به معنی یقین دارم به کار رفته است و این روش معروف است که برای مزید تاکید امر جازم را در معرض شک و تردید قرار دهند. ) )
... [مشاهده متن کامل]
( ( ترسم این قوم که بر دردکشان می خندند
در سر کار خرابات کنند ایمان را ) )
( غزلیات حافظ ، دکتر خطیب رهبر ، چاپ دوازدهم 1372. ص 14 . )
ترسیدن: در پهلوی ترسیتن tarsītan بوده است.
( ( بپرسیدم از هر کسی بیشمار
بترسیدم از گردش روزگار. ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 217. )
رمیدن
مخافت
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ٢٦)
