تاویل

در اصل به معنی دگرگونی و برگرداندن است

سلیم
تأویل: واژه ای اربی ست و برابری اش در فارسی درون نمایی ست، آشکار کردن مغز سخن

تلفظ: ( تَ )
[ عربی ]

۱ - ( مص م. ) بازگردانیدن.
۲ - تفسیر کردن
بیان کردن.
۳ - ( اِمص. ) شرح و بیان کلمه یا کلام به طوری که غیر از ظاهر آن باشد
تعبیر. ج. تأویلات.

در اغلب موارد می توان از واژه ی برانگاشت به عنوان هم چم و مترادف تأویل استفاده کرد.

بازگرداندن یک چیز به اصل خود را تاویل می گویند. مثلا کسی که در خواب یک سری نمادها را مشاهده می کند، نیاز هست که این نمادها به معنای اصلی خود بازگردانده شود تا آن خواب تاویل شود. مثلا تاویل ستاره ها در خواب یوسف، همان برادرانش بودند.

سلیم
تأویل: از واژه اول یعنی نخستین می آید و می توان به آشکار نمودن گزارش پنهان که مغز سخن ست هم اشاره کرد.

تأویل: پی بردن به مغز سحن

تاویل از ماده اول ( بر وزن قول ) به معنی ارجاع و بازگشت دادن چیزی است ، بنا بر این هر کار و سخنی را که به هدف اصلی برسانیم تاویل نامیده می شود ، همچنین پرده برداشتن از روی اسرار چیزی ، نیز یکنوع تاویل است .

فراتر از تصور

روشن سازی، روشنگری