تاریخ

در قالب ها، فرم ها یا شکل ها و یا صورت ها. امروز و آینده میتوانیم بدانیم مشروط بر اینکه بخواهیم که این واقعیت و طبیعت یا بطور کلی این عالم یا دنیا به شکل این آسمان و زمین و هرآنچه که بین آنهاست و یا به بیانی دیگر محتوای این گیتی یا کیهان و یا این جهان هم دارای ظاهرست و هم باطن. ظاهر این طبیعت عبارت است از محتوای میدان فعلیت ها یا پدیدار ها که در تیررس برد شعاع های حواس پنجگانه و ابزار های کمکی میکروسکپی و تلسکوپی قرار دارند و به روش تجربی و علمی و به تدریج قابل شناخت میباشند. البته حدود نود و پنج در صد از همین واقعیت عینی در مقابل آینه های تلسکوپ ها و عدسی های میکوسکوپ ها نامرئی یا ناپیداست که به زبان علمی انرژی و جرم تاریک نامیده میشود که ماهیت آن هنوز کشف نگردیده و باطن واقعیت یا طبیعت عبارت است از محتوای میدان امکانات بالقوه که از جنس طرح و برنامه اند و با خمیر مایه ی ساختاری واقعیت هیچگونه عمل و عکس العمل متقابل ندارند و لذا تا زمانیکه در عمل پیاده نشوند و به فعلیت نرسند و به ظاهر واقعیت نفوذ پیدا نکنند و پدیدار نگردند، مشمول حال تغییر و تحول و گذر زمان نمی باشند و خارج از تیر رس حواس اند، به این معنا که به کمک حواس پنجگانه و ابزار های کمکی غیر قابل دریافت و به کمک تجربه غیر فهم و درک و شناخت اند بلکه فقط به کمک قوای ادراکی فهم و عقل سالم با ابزار های فکر و خیال و تصورات روشن و آنهم متکی به شناخت و تئوری های علمی . این دنیا به شکل این آسمان و زمین و هرآنچه که بین آنهاست، تنها و منزوی نمیباشد بلکه در باطن خود حامل شش دنیای دیگر به شکل شش آسمان و شش زمین دیگر و هرآنچه که بین آنهاست، هم هست بصورت شش امکان بالقوه ی کلی یا شش طرح و برنامه کلی. علاوه بر این شش امکان بالقوه ی کلی، این دنیا زیر پوسته بیرونی خود حامل امکانات بالقوه ی جزئی و فراوان و گوناگون خاص و ویژه ی خویش هم میباشد که هنوز به فعلیت نرسیده اند، اما یقینن و مطمئنن هرکدام به ترتیب و نوبه خاص و ویژه خویش به فعلیت خواهند رسید. آن شش امکان بالقوه در این دنیا به فعلیت نخواهند رسید بلکه در طول این دنیا و پشت سر هم و از خمیر مایه ی ساختاری همین دنیا به ظهور و پیدایش و کثرت خواهند رسید و زندگی های کلی و جزئیاتی دنیوی خاص و ویژه خویش را تجربه و سپری خواهند نمود و آنهم هرکدام ( از این هفت دنیا ) نه فقط یک یا صد و یا هزار و یکبار بلکه هرکدام دقیقا به تعداد یک هفتم کلیه حلقه های زنجیره دایره وار علت و معلول، در چارچوب طرح مطلق آفرینش و بر اساس قوانین جاودانه و آئین نامه های اجرایی ثابت و پایدار و تغییر ناپذیر آن و آنهم از طریق گردش وقوع مهبانگ های هفتگانه بر اثر نوسانات خودکار و متوالی انبساط و انقباض در طول این سفر بسیار طولانی و دایره وار دنیوی، مقطعی، نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان بین دو بهشت برین متوالی یعنی بین مبدء و معاد حقیقی و واقعی ( منظور از دیدگاه علمی و نه دینی ) . هدف غائی یا نهائی این سفر های مقطعی و دایره وار همیشه بازگشت به همان حالت آفرینش اولیه در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین خواهد بود و نه حضور انسان در دادگاه عدل الاهی بر اساس حکمت های موسائی - تورائی؛ ایسائی - ایوان گلیئی ( انجیلی ) ؛ محمّدی - قرآنی؛ هندوئی - ودائی؛ بودائی - اُپانیشادی ؛ زرتشتی - اوستائی و اعم و ذالک. تاریخ دو نوع است؛ یکی حقیقی و واقعی که در بستر زمان و بیزمانی روی میدهد، اتفاق میفتد و یا به وقوع می پیوندد و دیگری بیانی، شفاهی و نوشتاری توسط مورخین و خبر نگاران که هم میتوانند به واقعیت نزدیک باشند و نسبتا حقیقی و هم میتوانند غیر حقیقی، اوهامی و بریده از واقعیت باشند مثل فَیک نیوز ها. درست به همین ترتیب دو نوع خدا وجود دارد؛ یکی حقیقی، واقعی، بیکران و بینهایت، اول، وسط، آخر، ظاهر و باطن همه چیز و همه کس، محیط و محتوای هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی، مساوی، موازی و بیشمار که در محتوای هرکدام از آنها دارای هفت سیما یا چهره و یا جمال و جلال کلی می باشد بصورت هفت سامان یا نظام کلی کوانتمی در قالب هفت عالم یا دنیا به شکل آسمان ها و زمین های هفتگانه و هرآنچه که بین آنهاست و لذا هیچ موجود دیگری چه شهودی و چه غیبی غیر از او نه وجود دارد و نه میتواند وجود داشته باشد. و دیگری خدای لفظی، کلمه ای، واژه ای، مقوله ای، مفهومی و ایده ای با نام های گوناگون در زبان های مختلف انسانی که فقط در زبان و خط و فهم و عقل محدود و ناقص انسانی از موجودیت برخوردار ست و در خارج از آنها هیچگونه مصداق و مثال بیرونی ندارد. از این به بعد و بسوی آینده میتوان خدای نوع اول را علمی و یا خدا از دیدگاه علمی نامید و خدای نوع دوم را اسطوره ای، افسانه ای، حماسی، ایلیاتی، طایفه ای، قبیله ای، قومی، ملی، آئینی، دینی، مذهبی، فرقه ای، ایدئولوژیکی، الاهیاتی، فلسفی، عرفانی و آتئیستی. در زمینه تاریخ پیدایش این جهان و موجودات درون آن به ویژه تاریخ پیدایش انسان و معنای عشق و زندگی انسانی ( منجمله نباتی و حیوانی ) و هدف از این آفرینش به امر و خواست خدای حقیقی و واقعی، لازم به اشاره میدانم که دو داستان مبدئی - بنیادی ادیان ابراهیمی ( یهودیت و مسیحیت و اسلام ) یعنی یکی آفرینش شش روزه جهان و دیگری خلق بابا آدم و ننه حوا دو افسانه خیالی - اوهامی بیش نبوده و نمی باشند، به این معنا که محتوای آن دو داستان از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی و از آسمان نازل نشده و در قالب وحی به گوش سر و دل سرایندگان ( اول موسا و سپس محمّد ) ابلاغ و نجوا و زمزمه نگردیده اند. همچنین شاید مفید، ثمربخش و راه گشا باشد بدانیم که اصل انواع چارلز داروین و تئوری تکامل ژنتیکی در علم زیست شناسی در مورد ریشه و اصل انواع زنده ی نباتی و حیوانی و انسانی تا تک سلولی ها و قبل از آن تا یکی از تار های ژنتیکی فقط به تاریخ موجودات زنده روی کره زمین و طبیعت محدود میگردند و به حالت آفرینش اولیه ی همین طبیعت در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین نمی رسند. فلاسفه ی علمی باید بتوانند که تاریخ این دنیا را بسوی گذشته تا مبدء و بسوی آینده تا معاد شرح و توضیح دهند و تفسیر نمایند و آنهم بر روی یک مسیر دایره ای شکل و نه بصورت خطی - وحیانی - قرآنی به شکل 《دنیا - برزخ - آخرت 》. از دیدگاه این حقیر ناچیز، چنین فیلسوفانی هنوز ز مادر نزائیده اند. پیشنهاد ارائه شده در باب تعبیر خواب رویا های نبوی در میدان رقابت با تفاسیر گونانگون و متناقض قدیمی بماند بجای خود که بحث دیگریست که در ارتباط با تاریخ عالم یا حالت برزخ و علم النفس و چیستی نفس، روح، روان، جان، هوش، خاطره، غریزه، احساس، اندیشه یا فکر ، خیال، وهم، تصور، فهم و عقل، آگاهی و خود آگاهی، و چگونگی شکل گیری خود روئیا میتواند مورد بررسی قرار گیرد.

- از قرن پنجم میلادی تا نیمه ی دوم قرن پانزدهم، قرون وسطی؛ ( سال 1453 سقوط قسطنطنیه به دست پادشاه عثمانی )
- از نیمه ی دوم قرن پانزدهم تا پایان قرن شانزدهم عصر رنسانس؛
- از قرن هفدهم تا پایان قرن نوزدهم، دوره ی معاصر؛
- از قرن بیستم تا کنون، دوره ی مدرنیته.

📕 تاریخ تاریخ نگاری در اسلام، فرانتس روزنتال، ۲ جلدی، جلد ۲، ترجمه دکتر اسد. . . آزاد، مشهد، مؤسسه چاپ و انشارات آستان قدس رضوی، چاپ ۱۳۶۸، ص ۸۲، به نقل از رساله ی اَلاِعلان بالتّوبیخ لِمَن ذَمَّ أَهلَ التاریخ اثر سخاوی ( متوفی ۹۰۲ ه ق )
بغضی اوباش های تجزیه طلب در برنامه خوب از اعجم یااعجمی استفاده می کنند ذات نژاد پرستانه تجزیه طلب شان رو نشان می دهد کاروش مثل سگ پاچه گیری می کنند واقعا برام یه سوال چرا کسی فضای مجازی به این آدم تجزیه طلب رسید می کنند امیدوارم رسیدگی کنند کسی که من توهین کند خودش خانواده بی ناموس است خود خود حرم زاده سیم کش جاکش پدر سوخته مادر سگ سگ حساب است.