تابع

**تشبیه ساده:**
تابع رو مثل یه دستگاه خودپرداز ( ATM ) تصور کن:
- **آرگومان:** شماره کارت و رمز عبوری که وارد می کنی.
- **تابع:** خود دستگاه که اطلاعات رو می گیره، بررسی می کنه و پول رو آماده می کنه.
- **خروجی:** پولی که از دستگاه می گیری یا پیغامی که رو صفحه نشون می ده ( مثلاً "موجودی کافی نیست" ) .
در این تشبیه، تابع ( دستگاه خودپرداز ) با ورودی هایی که بهش می دی ( شماره کارت و رمز ) کار می کنه و یه نتیجه مشخص ( پول یا پیغام ) بهت تحویل می ده.
**مثال در پایتون:**
```python
def greet ( name ) :
message = "سلام " name "، چطوری؟"
return message
# فراخوانی تابع
print ( greet ( "علی" ) ) # خروجی: سلام علی، چطوری؟
```
اینجا `name` آرگومانه که به تابع `greet` می دی، تابع یه پیام می سازه و خروجی رو بهت می ده.

**تشبیه:**
تابع را می توان به **دستگاه آب میوه گیری** تشبیه کرد. شما میوه ( ورودی ) را داخل دستگاه می ریزید، دستگاه آن را پردازش می کند ( عملکرد تابع ) ، و در نهایت آب میوه ( خروجی ) تحویل می دهد. هر بار که نیاز به آب میوه داشته باشید، کافی است دوباره میوه را وارد کنید، بدون اینکه نیاز باشد فرآیند آب گیری را خودتان از ابتدا انجام دهید.
**مثال در زبان پایتون:**
```python
def آبمیوه_گیری ( میوه ) :
return f"آب {میوه} آماده شد!"
نتیجه = آبمیوه_گیری ( "پرتقال" )
print ( نتیجه )
```
**خروجی:**
```
آب پرتقال آماده شد!
```
در این مثال، تابع **آبمیوه_گیری** مانند یک دستگاه عمل می کند که میوه را می گیرد و آب آن را برمی گرداند.

از این روی {هَمخوردن/همخوردگی:مطابقت/تطابق} و {هَمخور:مطابق/تابع} است.
از نگاه من {هَمخور} می تواند برابرِ {مکمل/متمم} نیز باشد، ولی در آن دو دل بودم. پس از این روی، خشنود می شوم نگاهِ خود را در این باره در پاسخ به همین پیام بفرمایید.
بِدرود!

ورود واژه �تابع� به فارسی:
- زبان عربی: پس از فتوحات اسلامی ( از سده ۷ میلادی به بعد ) به تدریج بر فارسی تأثیر گذاشت. واژههای عربی مانند �تابع� در دوره **فارسی میانه ( ساسانیان ) ** هنوز وارد نشده بودند، زیرا فارسی میانه ( پهلوی ) واژگان خود را داشت و تحت تأثیر آرامی بود.
- **قدیمی ترین کاربردهای �تابع� در فارسی به دوره فارسی نو ( از سده ۹ میلادی به بعد ) بازمیگردد، یعنی زمانی که فارسی با الفبای عربی نوشته شد و وام واژه های عربی به طور گسترده وارد آن شدند. برای مثال:
- در متون نخستین فارسی مانند شاهنامه فردوسی ( سده ۱۰–۱۱ م ) ، هرچند فردوسی از واژگان عربی پرهیز میکرد، اما در متون علمی و ادبی پس از او ( مانند آثار رودکی، عنصری، و متون فلسفی ) واژه �تابع� به کار رفته است.
- در ریاضیات و نجوم اسلامی ( مانند آثار خوارزمی و بیرونی ) ، �تابع� به معنای وابسته یا تابعیت ریاضی استفاده شده است.
جایگزین های �تابع� در فارسی باستان:
- برای بیان مفهوم �پیرو� یا �وابسته� در فارسی باستان، از واژه های **بومی هندو اروپایی** استفاده میشد، مانند:
- **𐎱𐎼𐎫𐎡𐎹 ( partiy - ) ** به معنای �همراه، پیرو�.
- **𐎠𐎼𐎡𐎣 ( ārika - ) ** به معنای �فرمانبردار�.
نتیجه گیری:
- واژه �تابع� در فارسی یک وام واژه عربی است و قدمت آن به پیش از اسلام نمیرسد.
- اولین کاربردهای ثبت شده �تابع� در فارسی به سده های ۹–۱۰ میلادی ( دوره اسلامی ) و در متون ادبی، فلسفی، و علمی بازمی گردد.

بر پایه شناسه ( تعریف ) ای که دارد، می توان واژه "کنشگر" را پیشنهاد داد.