بیگار

مجرگ

بیگاراندن = کسی را به بیگاری واداشتن.
م. ث
ما رو می بیگارونند، و خودشون سودِ دسترنج مارو ۲لپی میرن بالا.

فعل/کارواژه آن = بیگاریدن = بیگاری کشیدن.
م. ث
بیگاریدن ما فقط و فقط برای دیگران سود داره، نه برای خودمون.

کارُ که جبرا صورت می گیرد

کار جبری، کار بی مزد