بیزار

بیزار از مضارع کلمه بیختن به معنای جداشدن و تفکیک می آید
مصدرش بیختن.
ماضی اش بیخت .
مضارع اش هم بیز می باشد
و با پسوند �ار� بصورت اسم مصدر درآمده است
ار. از اداتی است که اگر بعد از فعل ماضی بیاید، گاه آن را بدل به اسم مصدر می کند مثل بیزار، گفتار، کردار، رفتار، جستار، دیدار و گاه بدل بوصف فاعلی چون خواستار، خریدار، فروختار، نمودار و گاه وصف مفعولی چون گرفتار، کشتار.
... [مشاهده متن کامل]

بئزمک : متنفر شدن

زَده
( زده شدن یا دل زده شدن از چیزی یا کسی )

ملول

بیزار احتمالا برگرفته از فعل ترکی بِزمَک هست.
بِزمک یعنی به تنگ آمدن، جان به لب شدن، زده شدن.
بیزار یا بِزَر می شود به تنگ آمده، جان به لب شده، زده شده

چنان از خود بیزارم گرفت که . . . . . . . . . .
( ماخوذ از نثر آل احمد )

بری، بی میل، روگردان، دلزده، سیر، ضجور، گریزان، متنفر، مشمئز، منزجر، نافر، نفور، وازده

متنفر