بید

واژه ای لری به معنای میوه ی به

پت

در زبان تاتی درخت بید را ( وی یَه دار ) گویند
( وی یَه دار ) از دو واژه ی ( وی یَه ) یعنی آب و ( دار ) یعنی درخت
ساخته شده است بید یا ( وی یَه دار ) درختی که در آب بهترین رشد را دارد و معمولا این درخت در کنار رودخانه های ایران بسیار بافت میگردد
امرتات

بید
ریشه هندو اروپائی بید ول - wel یا در معرض باد به حرکت درآمدن و لرزان بودن وبیشتر با بید مجتون مرتبط میباشد.
در اوستا وائیتی vaēity ودر سانسکریت وائیدی vaidya یادرخت بید و والار valare یا بدور چرخیده, در انگلیسی ویلو willow یا بید, رقص والتزwaltz٫, واژه والت vault یا طاق قوسی و هلیکوپتر بخاطر چرخش پروانه های
... [مشاهده متن کامل]

بید در بعضی گویش ها همان بود می باشد

حشره خونخوار پارچه های پشمی

سوس ( در زبان آشوری )

بید در اصل بیر بوده و بیر در زبان کوردی یعنی هوش.
ریشه ی بسیاری از کلمات فارسی را در زبان فارسی نمی توان یافت و ریشه آنها را باید در زبان کوردی جستجو کرد و واژه بیدار از همین نوع است.
برخلاف آنچه در بالا گفته شده که بید در فارسی به معنی هوش است در فرهنگ لغات چنین معنی در مورد بید پیدا نکردم.
... [مشاهده متن کامل]

بَیْدَ در زبان عربی، برای استثنای منقطع به کار می رود و به معنی �ولی� و �غیر از این که� است.

بید ( حشره ) : بید با واژه ی bee انگلیسی به معنی زنبور عسل هم ریشه است" بور" و "مور" در زبان فارسی به معنی حشره بوده این واژه در واژه هایی مثل: بیره ترکی به معنی کک و پید ( شپش ) ترکی که در اصل بید بوده دیده می شود در زبان ترکی به حشرات بسیار ریز "بؤجوک" گفته می شود.