بوشِهْر ( آوا ) از شهرهای بندری ایران است که مرکز استان بوشهر و شهرستان بوشهر محسوب می شود. بوشهر در سال ۱۳۹۵ خورشیدی بالغ بر ۲۲۳٬۵۰۴ نفر جمعیت داشته است که بدین ترتیب پرجمعیت ترین شهر استان بوشهر و چهارمین شهر پرجمعیت جنوب ایران به شمار می رود. این شهر که در واقع به صورت یک شبه جزیره در بخش مرکزی شهرستان بوشهر قرار دارد، فقط از سمت شرق با خشکی ارتباط دارد. بوشهر ۱۸ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و دارای آب و هوای نیمه بیابانی گرم است.
... [مشاهده متن کامل]
بوشهر قدمتی حدود ۵هزار سال دارد و از مراکز مهم در حکومت های مختلف اعم از عیلامی، ساسانی، و افشاریان بوده است. در دورهٔ خلیفهٔ دوم ( عمر ) ، ریشهر ( بوشهر قدیم ) به دست مسلمانان در جنگی به نام «وقعه ریشهر» فتح شد. بوشهر کنونی توسط «ابومهیری» که پسر «شیخ ناصرخان آل مذکور» بود، در سال ۱۱۱۴ ه. ش ایجاد شد. به دلیل اهمیت زیاد این شهر در سده های گذشته، اقدامات زیادی برای اولین بار در بوشهر انجام شد. به عنوان نمونه اولین چاپخانه سنگی، صنایع برق، یخ سازی، و اولین خط تلگراف در بوشهر راه اندازی شد.
نام بوشهر در کتاب ها و اسناد تاریخی، تحت نام های مختلفی نظیر «رام اردشیر»، «ابوشهر»، «بُخت اردشیر»، «لیان»، و «ریشهر» به ثبت رسیده است. بیشتر مردم بوشهر به زبان فارسی با گویش بوشهری تکلم می کنند. بندر بوشهر به خاطر عواملی، مانند صیادی ( شیلات ) ، وجود نیروگاه اتمی، کشتی سازی و صادرات، از این بندر رونق اقتصادی گرفته است.
۱۸ اسفند سالروز تأسیس مدرسهٔ سعادت، روز بوشهر نام گرفته است.
در گذشته نام های گوناگونی برای تمدن و شهر بوشهر فعلی وجود داشته است که قدیمی ترین نام اعلام شده «لیان» است. براساس حفاری های باستان شناسی موریس پزار ( باستان شناس فرانسوی ) در سال ۱۹۱۳ میلادی که در مناطق گل پیل، امامزاده، و سبزآباد انجام شد، حدس زده شد که در دورهٔ عیلامیان به این شبه جزیره لیان گفته می شده است. به گفتهٔ برخی از محققان بوشهری، کلمهٔ لیان یک واژهٔ بابلی و به معنای «آفتاب درخشان» است. همچنین در دیگر دوران ها نام هایی همچون «ریشهر»، «ریواردشیر»، «بوخت اردشیر»، «رام اردشیر»، و «رامش اردشیر» را به بوشهر نسبت داده اند. در برخی منابع گفته شده که بوشهر تصحیف و تحریف شدهٔ «بخت اردشیر» به معنی «شهر رهایی» و همان شهری است که اردشیر بابکان در آن رهایی یافته است. در برخی اسناد قدیمی عربی، این شهر را «البوشهر» نامیده اند که کوتاه شده آن «ابوشهر» است. از نام های دیگری که به این شهر نسبت داده اند می توان به «رامشهر»، «انطاکیه»، و «بندر نادری» اشاره کرد. در عصر هخامنشی از تمدن های بزرگ در ایران تمدن لیان بوده است که برخی به اشتباه نام آن را از نام های بوشهر می دانند. هم اکنون نام خیابانی در بازار بوشهر به همین نام است. طبق آثار کشف شده در منطقهٔ باستانی هلیله و ریشهر نام این سرزمین ژرمانسیکا بوده است. همچنین در آثار باستانی شوش از این بندر نام برده شده است. در زمان اسکندر نام آن به موزامبری تغییر یافت.
... [مشاهده متن کامل]
بوشهر قدمتی حدود ۵هزار سال دارد و از مراکز مهم در حکومت های مختلف اعم از عیلامی، ساسانی، و افشاریان بوده است. در دورهٔ خلیفهٔ دوم ( عمر ) ، ریشهر ( بوشهر قدیم ) به دست مسلمانان در جنگی به نام «وقعه ریشهر» فتح شد. بوشهر کنونی توسط «ابومهیری» که پسر «شیخ ناصرخان آل مذکور» بود، در سال ۱۱۱۴ ه. ش ایجاد شد. به دلیل اهمیت زیاد این شهر در سده های گذشته، اقدامات زیادی برای اولین بار در بوشهر انجام شد. به عنوان نمونه اولین چاپخانه سنگی، صنایع برق، یخ سازی، و اولین خط تلگراف در بوشهر راه اندازی شد.
نام بوشهر در کتاب ها و اسناد تاریخی، تحت نام های مختلفی نظیر «رام اردشیر»، «ابوشهر»، «بُخت اردشیر»، «لیان»، و «ریشهر» به ثبت رسیده است. بیشتر مردم بوشهر به زبان فارسی با گویش بوشهری تکلم می کنند. بندر بوشهر به خاطر عواملی، مانند صیادی ( شیلات ) ، وجود نیروگاه اتمی، کشتی سازی و صادرات، از این بندر رونق اقتصادی گرفته است.
۱۸ اسفند سالروز تأسیس مدرسهٔ سعادت، روز بوشهر نام گرفته است.
در گذشته نام های گوناگونی برای تمدن و شهر بوشهر فعلی وجود داشته است که قدیمی ترین نام اعلام شده «لیان» است. براساس حفاری های باستان شناسی موریس پزار ( باستان شناس فرانسوی ) در سال ۱۹۱۳ میلادی که در مناطق گل پیل، امامزاده، و سبزآباد انجام شد، حدس زده شد که در دورهٔ عیلامیان به این شبه جزیره لیان گفته می شده است. به گفتهٔ برخی از محققان بوشهری، کلمهٔ لیان یک واژهٔ بابلی و به معنای «آفتاب درخشان» است. همچنین در دیگر دوران ها نام هایی همچون «ریشهر»، «ریواردشیر»، «بوخت اردشیر»، «رام اردشیر»، و «رامش اردشیر» را به بوشهر نسبت داده اند. در برخی منابع گفته شده که بوشهر تصحیف و تحریف شدهٔ «بخت اردشیر» به معنی «شهر رهایی» و همان شهری است که اردشیر بابکان در آن رهایی یافته است. در برخی اسناد قدیمی عربی، این شهر را «البوشهر» نامیده اند که کوتاه شده آن «ابوشهر» است. از نام های دیگری که به این شهر نسبت داده اند می توان به «رامشهر»، «انطاکیه»، و «بندر نادری» اشاره کرد. در عصر هخامنشی از تمدن های بزرگ در ایران تمدن لیان بوده است که برخی به اشتباه نام آن را از نام های بوشهر می دانند. هم اکنون نام خیابانی در بازار بوشهر به همین نام است. طبق آثار کشف شده در منطقهٔ باستانی هلیله و ریشهر نام این سرزمین ژرمانسیکا بوده است. همچنین در آثار باستانی شوش از این بندر نام برده شده است. در زمان اسکندر نام آن به موزامبری تغییر یافت.
بوشهر استانی از سرزمین های لر زادگاه فرمانده ی شجاع لرتبار رییس علی دلواری.
طوایف لر ساکن استان بوشهر: شاه حسینی، پاپری، ابوالفتحی، بختیاری، کمالی، ممسنی، اتابکی، خوانین، میرزتیی، جهانی، دین بهیان، هزاراسپی ( آخ وند ها ) ، حقیقت، شجاع الدینی، شبانکاره، نوبنجانی، قائدان، دهدشتی، بوالی، علی عنابی، لیراوی، مماکویه، حیات داوودی، کائد، خواجه وند، مدگماری، گیلویه زاد، خواجه و. . .
... [مشاهده متن کامل]
برویی زایار لر
طوایف لر ساکن استان بوشهر: شاه حسینی، پاپری، ابوالفتحی، بختیاری، کمالی، ممسنی، اتابکی، خوانین، میرزتیی، جهانی، دین بهیان، هزاراسپی ( آخ وند ها ) ، حقیقت، شجاع الدینی، شبانکاره، نوبنجانی، قائدان، دهدشتی، بوالی، علی عنابی، لیراوی، مماکویه، حیات داوودی، کائد، خواجه وند، مدگماری، گیلویه زاد، خواجه و. . .
... [مشاهده متن کامل]
برویی زایار لر
- مهمترین ایلات و طوایف لر بوشهر:
لیراوی، حیات داوری، انگالی، بختیاری، ممسنی، کامفیروز، اخوندها، شبانکاره، کهکیلویه، مدگماری، کائد، خواجه، شیخ ، دشتی، لرکی، لیرگی
لیراوی، حیات داوری، انگالی، بختیاری، ممسنی، کامفیروز، اخوندها، شبانکاره، کهکیلویه، مدگماری، کائد، خواجه، شیخ ، دشتی، لرکی، لیرگی
در سیاحت نامه ابراهیم بیگ �ابی شهر� آمده
بوشهر، گرفته شده ازکلمه بویه، بویه:تمدن ال بویه دیلمی، کاسی تبار. از دیگر اسامی، دشتی ( دیلمی ) ، بندردیلم ( بندرقوم دیلمی ) ، خور موج ( خور موج، خور:آفتاب وموج:گشتن ) ، خور موج :جای تابش آفتاب، دیلمی، گالشی. کاسی تبار. شباهت شدید زبان لری ودیلمی و
... [مشاهده متن کامل]
گالشی، بوشهر رالر. می گویند اما از بازماندگان دیلمی اند. کاسی تبار. بوشهر:شهر بویه.
... [مشاهده متن کامل]
گالشی، بوشهر رالر. می گویند اما از بازماندگان دیلمی اند. کاسی تبار. بوشهر:شهر بویه.
بوشهر در اصل لغتِ اَبوشهر بوده به معنای پدرِ شهرهای ایران است، چرا که درگذشته رونق زیادی بواسطه ی رفت و امد تجار به این شهر داشته . در ان دوره، چوبِ ناب و پارچه و چیزهایی در بوشهر یافت میشد ( به دلیل رفت
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
وامد کشتی های بازرگانی ) که در سایر شهرها یافت نمیشد و به احتمال زیاد به همین دلیل اَبوشهر نامیده شد
ریشه نام این شهر به آغاز فرمانروایی اردشیر پاپکان ساسانی برمی گردد ، اردشیر ساسانی و اردوان پنجم اشکانی در اینجا باهم نبرد " مردامرد ( دوئل ) " انجام دادند و با مرگ پادشاه اشکانی و پیروزی اردشیر روزگار
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
نوینی در ایران آغاز شد و نام این شهر را " بوخت ارتخشیر " گذاشتند که به چم " شهر آزاده شده اردشیر " می باشد .
شهر بوشهر ( بوش شهر= شهر آراسته و با شکوه )
و ناحیه جنگلی پشت سرش در بین اصفهان و بوشهر ( لیان باستانی ایلامیان ) بوده است.
و ناحیه جنگلی پشت سرش در بین اصفهان و بوشهر ( لیان باستانی ایلامیان ) بوده است.