دین بهائی، آیین بهائی یا دیانت بهائی ( که برخی آن را به صورت بهائیت و بهایی نیز می نویسند ) دینی یکتاپرستانه، ابراهیمی و ایرانی است که حسینعلی نوری، ملّقب به بهاءالله، در سده ۱۹ میلادی بنیان گذاشت. بهائیان معتقدند پیامبران از طریقِ فرایندِ «ظهور تدریجی وحی» به هم پیوند می خورند. طبق این فرایند خداوند آموزه های خود را به صورت پیاپی و تدریجی و با توجه به مقتضیات زمان و ظرفیت فهم بشر به او ارائه می کند؛ از همین رو، ادیان، سیری تکاملی می پیماند و ظهور ادیان را پایانی نیست. همچنین بهائیان معتقدند که بهاءالله ( ۱۸۱۷–۱۸۹۲ ) جدیدترین فرستاده خدا در سلسله پیامبران پیشین است و هدف از ظهور او ایجاد وحدت و صلح بین نوع بشر است. بهائیان بهاءالله را موعود تمامی ادیان می دانند.
... [مشاهده متن کامل]
دین بهائی بر اعتقاد به خدای یکتا، یکی بودن اساس جمیع ادیان الهی، یگانگی نوع انسان، ظهور تدریجی حقایق دینی، یگانگی و شرافت ذاتی نوع انسان، اعتقاد به حقوق برابر از جمله آزادی اندیشه برای همهٔ انسان ها، برابری زن و مرد، هماهنگی علم و دین، جدایی ناپذیری عبادت و خدمت، لزوم جستجوی مستقل حقیقت و رهائی از تقلید و هر نوع تعصب، رفتار و اخلاق نیکو و اهمیت پرورش صفات معنوی، اهمیت تعلیم و تربیت، لزوم رفع فقر فاحش و ثروت مفرط و محوریت عدالت در تمامی فعالیت های انسان تأکید می کند.
از دیدگاه تاریخی، آئین بهائی ریشه در جنبش های پیشین ولی بسیار متفاوت شیخیه و بابیه دارد. بهاءالله در سال ۱۸۴۴ دعوت سید علی محمد باب را قبول کرد و به تبلیغ آموزه های او پرداخت. علی محمد باب پیش از تیرباران، برادر کوچک تر بهاءالله را، حداقل در ظاهر، به رهبری بابی ها انتخاب کرد؛ گرچه بهاءالله در دوران تبعید در بغداد با نگارش رساله های اعتقادی متعدد به بسط پیروان وفادار و روزافزون خود پرداخت. بهاءالله به سال ۱۸۶۳ در ادرنه دعوتش به «مَن یُظهِرُهُ الله» و پیامبری خویش و شروع عصر جدید را آشکار و به این وسیله استقلال خود را از برادرش و بابیه اعلام کرد. بهاءالله در آثارش اعلان داشت که هدف از آئین بهائی و آموزه های آن اصل یگانگی نوع انسان و رسیدن به صلح و اتحاد در سطحی جهانی است. پس از بهاءالله، در سال ۱۸۹۲ پسر بزرگش عباس افندی ملقب به عبدالبهاء رهبری بهائیان را برعهده گرفت و آئین بهائی را به فراتر از مرزهای جغرافیایی پیشین گسترش داد و نظم اداری بهائیان را توسعه داد. پس از عبدالبهاء، نوه اش شوقی افندی به مدت ۳۶ سال رهبری بهائیان را برعهده داشت و به تکمیل نظم اداری آئین بهائی پرداخت. شورای بیت العدل اعظم پنج سال بعد از درگذشت شوقی افندی در سال ۱۹۶۳ تشکیل شد و از آن زمان رهبری بهائیان را برعهده گرفته است.
... [مشاهده متن کامل]
دین بهائی بر اعتقاد به خدای یکتا، یکی بودن اساس جمیع ادیان الهی، یگانگی نوع انسان، ظهور تدریجی حقایق دینی، یگانگی و شرافت ذاتی نوع انسان، اعتقاد به حقوق برابر از جمله آزادی اندیشه برای همهٔ انسان ها، برابری زن و مرد، هماهنگی علم و دین، جدایی ناپذیری عبادت و خدمت، لزوم جستجوی مستقل حقیقت و رهائی از تقلید و هر نوع تعصب، رفتار و اخلاق نیکو و اهمیت پرورش صفات معنوی، اهمیت تعلیم و تربیت، لزوم رفع فقر فاحش و ثروت مفرط و محوریت عدالت در تمامی فعالیت های انسان تأکید می کند.
از دیدگاه تاریخی، آئین بهائی ریشه در جنبش های پیشین ولی بسیار متفاوت شیخیه و بابیه دارد. بهاءالله در سال ۱۸۴۴ دعوت سید علی محمد باب را قبول کرد و به تبلیغ آموزه های او پرداخت. علی محمد باب پیش از تیرباران، برادر کوچک تر بهاءالله را، حداقل در ظاهر، به رهبری بابی ها انتخاب کرد؛ گرچه بهاءالله در دوران تبعید در بغداد با نگارش رساله های اعتقادی متعدد به بسط پیروان وفادار و روزافزون خود پرداخت. بهاءالله به سال ۱۸۶۳ در ادرنه دعوتش به «مَن یُظهِرُهُ الله» و پیامبری خویش و شروع عصر جدید را آشکار و به این وسیله استقلال خود را از برادرش و بابیه اعلام کرد. بهاءالله در آثارش اعلان داشت که هدف از آئین بهائی و آموزه های آن اصل یگانگی نوع انسان و رسیدن به صلح و اتحاد در سطحی جهانی است. پس از بهاءالله، در سال ۱۸۹۲ پسر بزرگش عباس افندی ملقب به عبدالبهاء رهبری بهائیان را برعهده گرفت و آئین بهائی را به فراتر از مرزهای جغرافیایی پیشین گسترش داد و نظم اداری بهائیان را توسعه داد. پس از عبدالبهاء، نوه اش شوقی افندی به مدت ۳۶ سال رهبری بهائیان را برعهده داشت و به تکمیل نظم اداری آئین بهائی پرداخت. شورای بیت العدل اعظم پنج سال بعد از درگذشت شوقی افندی در سال ۱۹۶۳ تشکیل شد و از آن زمان رهبری بهائیان را برعهده گرفته است.
دینی یکتاپرستانه، که حسینعلی نوری، ملّقب به بهاءالله، در سده ۱۹ میلادی بنیان گذاشت
دین بهائی، آیین بهائی یا دیانت بهائی ( که برخی آن را به صورت بهائیت و بهایی نیز می نویسند ) دینی یکتاپرستانه، ابراهیمی و ایرانی است که حسینعلی نوری، ملّقب به بهاءالله، در سده ۱۹ میلادی بنیان گذاشت. بهائیان معتقدند پیامبران از طریقِ فرایندِ �ظهور تدریجی وحی� به هم پیوند می خورند. طبق این فرایند خداوند آموزه های خود را به صورت پیاپی و تدریجی و با توجه به مقتضیات زمان و ظرفیت فهم بشر به او ارائه می کند؛ از همین رو، ادیان، سیری تکاملی می پیماند و ظهور ادیان را پایانی نیست. همچنین بهائیان معتقدند که بهاءالله ( ۱۸۱۷–۱۸۹۲ ) جدیدترین فرستاده خدا در سلسله پیامبران پیشین است و هدف از ظهور او ایجاد وحدت و صلح بین نوع بشر است. بهائیان بهاءالله را موعود تمامی ادیان می دانند.
... [مشاهده متن کامل]
Bah�ʼ� Faith
The Bah�ʼ� Faith is a relatively new religion teaching the essential worth of all religions and the unity of all people. Established by Bah�ʼu'll�h in the 19th century, it initially developed in Iran and parts of the Middle East, where it has faced ongoing persecution since its inception. The religion is estimated to have 5–8 million adherents, known as Bah�ʼ�s, spread throughout most of the world's countries and territories.