بلیغ؛ به معنی پایین آوردن سطح سخن است به گونه ای که برای همگان فهمیدنی باشد؛ به عبارت دیگر گفتاری که برای همگان است ( نه گروه ویژه ای مانند شاعران، نویسندگان، استادان، دانشجویان و. . . ) و می تواند شنوندگان را هم از نظر زیبایی سخن و هم گیرایی با گزینش بهترین و موثرترین واژه ها و نیز آهنگ سخن و هم درک خرسند سازد.
... [مشاهده متن کامل]
( https://www. cnrtl. fr/definition/eloquence ) .
همتای پارسی این واژه ی عربی، شیوا می باشد ( رسا برای فصیح به کار می رود )
بلیغ برای گفتار به کار می رود و فصیح برای نوشتار.