بلند ریشه ترکی دارد واز ریشه کلمه بوی به معنی قدمیباشد که بوی بویلاندی ودرنهایه به بلندای وبلندی تبدیل شده است
بلند یک واژه ترکی است که ازریشه بوی به معنای قدودرازیست بویلاندی یعنی قدش درازشدودرنتیجه بویلاندودرنهایت تبدیل به بلندشده است
معادل زبان لکی : بِلِنگ یا بَرز
به نظر میرسد بین بلند و بله ترکی ارتباط باشه که جای کار دارد
Beleدر ترکی به معنای بلند و کشیده هست و فقط برای اشیا بکار برده میشود ضمن اینکه در تلفظ تاجیکیbelend تلفظ میشه همچنین beledan در ترکی به معنی جای سیخ کباب و غیره که اشاره به محل نگهداری اشیا بلند دارد رواج دارد
منیف
واژه بلند
معادل ابجد 86
تعداد حروف 4
تلفظ boland
نقش دستوری اسم
ترکیب ( صفت ) boland [[پهلوی ]]
مختصات ( بُ لَ ) ( ص . )
آواشناسی baland
الگوی تکیه WS
شمارگان هجا 2
منبع واژگان مترادف و متضاد
فرهنگ بزرگ سخن
فرهنگ لغت معین
کُردی: بَرز barz
سر به فلک کشیده
بلند boland
پهلوی buland
طولانی
boy = قد ، قامت ، ارتفاع ، بلندی، بزرگی، ( در مورد انسان و حیوان و. . . ) ( ترکی )
boylanmak = قد کشیدن ، قامت گرفتن ، بلند شدن، بزرگ شدن
boylant یا boyland = قدکشیده ، قامت گرفته ، بزرگ شده
boyland >>
... [مشاهده متن کامل]
>>boland >>> بلند ( ترکی ) : که با تعمیم معنا به اشیا و موارد انتزاعی در فارسی = رفیع ، والا مرتبه ، مرتفع ، تشدید شده ( در مورد صدا ، صوت ) و. . . . َ
دراز، طولانی، طویل، رفیع، شاهق، مرتفع، شامخ، عالی، متعالی، منیع، والا، بم، افراخته، افراشته، کشیده، رسا
بلند: بلنددر پهلوی در همین ریخت بکار برده شده است.
( ( کسی کو شود زیر نخل بلند
همان سایه زو بازدارد گزند ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 211 )
بلند به معنی چیزی که درازای زیادی داشته باشد در ساختار جمله صفت محسوب می شود. مفهومی نسبی دارد، ممکن است چیزی در مقابل چیزی بلند و در عوض در مقابل چیزی دیگر کوتاه به نظر آید. هم معنی آن دراز می باشد.
بلند به ترکی: اوزون ، بویلو ، اوجا
رانده شده، رجیم. کتاب «بنیاد تاویل» تالیف موید الدین شیرازی فصل اول، در ترجمه آیه 15:34 اخرج منها فانک رجیم: مر ابلیس را گفت برون شو ازاین سرای که تو بلندی.
سولفور طبیعی روی، ZnS، به این کانی گالن کاذب نیز گویند. فرهنگ اصطلاحات علمی، بنیاد فرهنگ ایران
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٦)
