بس

بس! ( = بسه، کافیه، کافی است ) شبه جمله ( فرهنگ بزرگ سخن )

با درود و عرض سلام
مطابق با لغت نامه دهخدا
بس . [ ب َ ] ( ص ، ق ) پهلوی ، وس . پارسی باستان ، وسئی ، وسی بوده که در فارسی وس به بس تغییر یافته
و در اکثر زبانهای باستانی واصیل ایرانی از جمله ( تاتی ، تالشی، کردی، مازنی، گیلک، کرمانچی ) واژه هایی همانند این واژه هنوز با تلفظ قدیم بکار میرود
... [مشاهده متن کامل]

واژه بس
معادل ابجد 62
تعداد حروف 2
تلفظ bas
نقش دستوری صفت
ترکیب ( صفت ) [پهلوی: vas]
مختصات ( بَ ) ( ص . )
آواشناسی bas
الگوی تکیه S
شمارگان هجا 1
منبع فرهنگ فارسی عمید
فرهنگ فارسی معین

واژه �بَس� با املای کردی �به س� و با حفظ تلفظ و معنا در کردی کردستان عراق بسیار کاربرد دارد. هم چنین در کردی �وس� در معناهای اکتفا، کافی، مکفی، فقط و بسنده گی به کار می رود.

در تمامی زبانها بحث شده الا به تورکی متاسفانه
قیز بس
گول بس
به تورکی تحقیق شود

بس و مبس به معنی کافی که خودش هم عربیه در این معنا عربی هست

موقوف

بس کن:ساکت شو، تمام کن.
عده ای از دانش آموزان از معلم می خواهند که امتحان گرفته نشود تعدادی می گویند امتحان باشد سروصدای بچه ها بلند شده، معلم می گوید:خیل و خب، بس کنید. . . .

شکم در زبان ملکی گالی ( زبان بومیان رشته کوه مکران در جنوب شرق کشور )

امر برای ایستادن، بایست،