برکه

برکه از کلمه بیرترکی به معنای یک گرفته شده و معنای جمع شده در یکجا می دهد و فقط در مورد آب هم بکار نمی رود مثلا می گوییم سو بیریکینتیسی یعنی آبگیر یا می گوییم پول بیریکتیردیم یعنی پول جمع آوری یا پس انداز کردم

در جنوب ایران به اب انبارها بورکه گفته میشود . برکه هم در اصل همان بورکه است و معنی محل اب را میدهد. در قدیم ترکها به اب بو میگفته اند که بعدها تبدیل به سو شده است. و کلمات بولاغ ، بولوت , بوق ، بوز، بورکه، بوران ، بوری ( لوله یا راه اب ) ایجاد شده .

برکه کلمه ترکی هست و در ترکی سو برکینتیسی یعنی ابی که جداگانه در جایی محصور شده است و بیرکه تلفظ ترکی ان میباشد ریشه این عبارت کلمه بیر به معنی یک می باشد

در گویش مشهدی، بِرِکه، معادل "برای این که" است.
مثال :
- بِره چی اینجه واستادی؟
- بِرِکه مُخوام بیبینوم کی به ای چوغوکا کُخ می ریزه.

برکه خان ( انگلیسی: Berke؛ ۱۲۰۸ – ۱۲۶۶ ) نوه چنگیزخان، فرمانده نظامی مغول و حاکم اردوی زرین بود که از سال ۱۲۵۷ تا ۱۲۶۶ حکومت کرد و جانشین برادرش باتوخان در اردوی زرین ( نیمه غربی - با نام اردوی سفید ) و اولین رسمی کننده اسلام در خانات امپراتوری مغول بود. [۱] او با مملوکهای مصر علیه خانات مغول مستقر در ایران یعنی ایلخانان متحد شد. برکه همچنین در جنگ داخلی پسران تولی خان از اریق بوقا در برابر قوبلای خان حمایت کرد، اما در جنگ مداخله نظامی نکرد، زیرا او در جنگ علیه پسرعموی خود، هولاکو خان ​​که از برادر بزرگترش قوبلای خان حمایت میکرد، مشغول شده بود.
... [مشاهده متن کامل]

واژه برکه کاملا پارسی است چون در ترکی می شود گولت این واژه یعنی برکه صد درصد پارسی است

جایی که آب در آن جمع می شود

برکه کلمه ای تورکی است مثل بسیاری از اصطلاحات جغرافیایی که به ه ختم می شوند و تورکی هستند مثل دره تپه جلگه بیشه

برکه از ماده برکت است و ریشه آن برک ( بر وزن درک ) به معنی سینه شتر می باشد ، و از آنجا که شتران به هنگامی که در جائی ثابت می مانند سینه خود را به زمین می چسبانند ، این کلمه تدریجا معنی ثابت ماندن به خود
... [مشاهده متن کامل]

Borkah در زبان ملکی گالی بشکرد
روپوشی زنانه که بخش زیادی از صورت و کونه ها را می پوشاند.