بروت

مهندس اسماعیلزاده
بروت ( دری ) : سبیل
آگاهی: این واژه به همین معنی در متون کهن فارسی آمده است؛ بدبختانه در ایران بکار برده نمی شود.
شعر حضرت سعدی:
دشمن چو بینی ناتوان لاف از بروت خویش مزن
مغزیست در هر استخوان مردیست در هر پیرهن

بُروت ( boroot ) : از ریشه باروت به معنای حرکت انفجاری است. این کلمه اشاره به اقدام ناگهانی کسی دارد که از دست دشمن یا خطر فرار می کند.

سبیل
. . . بروت خود را بخلاف عادت مستمره چقماقی تابید. .
کتاب سرگذشت حاجی بابای اصفهانی
جیمیز موریه

در گویش سنگسری از قدیمی ترین گویش های ایرانی به معنی ، شکوه و غرور و جلال می باشد.

سبیل در زبان ملکی گالی بشکرد

در گویش زبان بختیاری واژه بروت ( Brut ) به معنی =نما ، چهره ، هیکل، تیپ، چثه میباشد.

سبیل

برادر در زبان ملکی گالی بشکرد

برادر در زبان مُلکی گالی ( زبان بومیان رشته کوه مکران در جنوب شرق کشور )

سبلت، سبیل، شارب