در کتاب ذهن ذن ذهن آغاز گر توصیف میکند که �بدعت گذار� یعنی اگر چیزها را چنان جدی بگیرید که انگار به صورت مادی یا دائمی وجود دارند ، بدعت گذار خوانده میشوند . شاید اغلب مردم بدعت گذار باشند.
این واژه حامل بار معنایی رفتار یا عقیده هایی است که به احتمال زیاد اخلاقیات پذیرفته شده را تضعیف کرده یا باعث شر ملموس، لعنت یا مجازات های دیگر می شوند. در برخی ادیان، فرد بدعت گذار حامی نمادهای شر مثل شیطان و هرج و مرج در نظر گرفته می شود.
بدعتگذار: به معنای" آورنده بدعت"یا "بنیاد کننده بدعت". املای آن به همین صورت یعنی با حرف ذ صحیح است و نه به صورت بدعتگزار. ( غلط ننویسیم ، ابوالحسن نجفی ، چاپ نهم ۱۳۷۸ ص ۶۴. )