بخت

پس برای سور ( سرخی / غروب / فعالیت و . . . ) را میتوانیم بینگاریم
در پخت که از پختن آمده و بخت نیز از آن ، بخش فعالیت را به بخت اشاره زدند و بخش غروب و افول را به باختن یعنی غروب کردن ؛ از اینرو به مغرب باختر یعنی افول کرده گفتند ؛ جایی که خورشید سرخ میشود و به پختن میرسد. باختن اشاره به افول کردن دارد و به کسی ک افول و افت کرده باشد باخته گفته میشود؛
واران آن خاور میشود برخی انرا خور آور یا خواب آور = جایی که خورشید ( دارنده نور ) از مشرق بالا می آید = فروغ = افروخته = اپر ( upper ) روختن = بالا آمدن = افراشتن دانستند که هرچند بار معنایی درست دارد اما ریشه یابی اشتباه رخ داده
اگر خاور را خواور بنویسیم آنگاه با دگر و به ب خوابور را خواهیم داشیم یعنی کسی یا چیزی که در خواب بوده ( فراموش نکنیم که خواب فارسی در برخی زبان های ایرانی خو خوانده و نوشته میشود ) ؛ کنایه از خوابیدن خورشید داشته پس خاور =خوآور = خواو ور = خواب ور ( با توجه به ریخت کهن برادر / خواهر / مادر / پدر میتوان بهتر فهمید ریخت درست تر آن خواب ر بوده ) بوده که به ریخت خاور نوشته شده و باختر = بخت تر ( بخت ِر ) = یعنی سرخ تر بوده = غروب

خلوت عشق بازی واجابت خواستگاری توسط معشوق، تجربه جهان رویایی که شبیه خواب جذاب باشد، تمام دنیا در کف دست خویش اسیر نمودن ، وصول بهترین آرزوها