بایزید

بغ _بگ_بی_بای صورتهای مختلف یک واژه اند که در پارسی پاستان به شکل بغ ثبت شده
در همین زبان یدیت به معنی پرستش است بایزید با دگرگونی چند هزار ساله تقریبا سالم مانده و به معنی خدا پرست میباشد این واژه ربطی به ابو یا ابا در زبان عربی ندارد
بای=خدا
یدیت یا یزیت= پرستنده