باقلوا

2 - ریشه مغولی بودن این واژه نیز غیر قابل قبول است چونکه مغولها و ترکها چیزی به نام شیرینی نداشته اند .
3 - بیشتر شیرینیهای ترکیه از نام فارسی و یا عربی بهره برده اند:
روانی ( روغنی ) - کادایف ( ختایی ) - گولاچ ( گل آش ) - زرده ( شله زرد ) - قرابیه ( گلابه ) - شکرپاره - کونفه ( عربی از کناف ) - حلوا ( عربی ) - محلبی ( عربی ) - شوبیت ( عربی از شعبیات که همانند باقلوا می باشد ) - کشکول ( فارسی ) - جزریه ( عربی ) - لکوم ( راحت الحلقوم ) - تلمبا ( ایتالیایی ) - شامبالی ( گرفته شده از نام شام ) - لوکما ( لقمه عربی ) - هوشمریم ( از خوش فارسی و می اریم ترکی یعنی شوهرم خوش است؟ ) .
4 - مواد لازم برای باقلوا مانند گردو و پسته نیز نام فارسی دارند چرا که جوز گرفته شده از گوز فارسی است و فیستیق از پسته فارسی گرفته شده آیا در مغولستان امکان وجود پسته و گردو بوده است ؟؟

باقلوای قزوین از مهم ترین سوغاتی های این استان است، که به باقلوای لوزینه، باقلوای پیچ و باقلوای پرچمی معروف است. باقلوای قزوین از سه بخش خمیر باقلوا ( شامل گلاب، آب گرم، روغن جامد، آرد الک شده ) ، مواد داخل باقلوا ( شامل پودر بادام، پودر پسته، پودر قند، زعفران حل شده در آب و پودر هل ) و شربت باقلوا ( شامل آب، شکر، گلاب، پودر قند و هل ) تشکیل می شود. بعد از پخته شدن باقلوا به وسیلهٔ فر، روی آن شربت باقلوا ریخته می شود.
باقلوای سه رنگ قزوین، یا باقلوای پرچمی قزوین از پودر قند، مغز پسته، مغز بادام، زعفران، گلاب، هل و آرد استفاده می شود.
باقلوای گل رز قزوینی یکی از انواع شیرینی های سنتی ایرانی است. خمیر این نوع شیرینی همانند باقلوای معمولی است و از آرد، روغن یا کره، شکر، شربت قوام آمده، شیر، گلاب و زرده تخم مرغ تشکیل می شود. مواد داخل باقلوا نیز بادام، هل، پودر قند است. تفاوت آن با باقلوا در شکل ظاهری آن است در این نوع شیرینی خمیر را یک لایه پهن کرده و آن را به شکل مربع می برند سپس مواد داخل باقلوا را روی خمیر قرار داده و آن را به شکل گل می پیچند. خمیر در داخل فر یا داخل روغن فراوان پخته شده و در آخر آن را در داخل شربت قوام آمده فرومی کنند.
باقلوای پنج مغز کاشان از مهم ترین سوغاتی های این شهرستان هفت هزار ساله می باشد، که به باقلوای پنج مغز یا باقلوای آجیلی معروف است. باقلوای کاشان از سه بخش خمیر زیره و رویه ( شامل گلاب، آب، روغن، آرد الک شده، تخم مرغ ) ، مواد داخل باقلوا ( شامل پسته، مغز گردو، مغز بادام، مغز فندقی، مغز بادام هندی، زعفران، هل ) تشکیل می شود. بعد از پخته شدن باقلوا به وسیلهٔ فر، روی آن شربت غلیظ زعفران و گلاب ریخته می شود.

میانه و قفقاز، برخی کشورهای عربی، یونان، قبرس و برخی مناطق روسیه نیز تهیه می شود و طرفداران خود را دارد. لایه های این شیرینی سنتی و بومی از آجیل خرد شده و شیرین پر می شود و آن را در شربت یا عسل غوطه ور می کنند. البته این ویژگی از غذاهای امپراتوری سابق عثمانی آمده است

فرهنگ فارسی عمید
دوست عزیز آقا محمد اشتباه کرده ولی یک چیز جلب در ترکی خبری از واژه ق وغ نیست.

یعنی مَیده یا فُراته گذاشتن و از تهران که رسانه ها شروع به کار کردن این واژه ها به همه ی کشور سرازیر شدند همانند ریشمیز یا موریانه و انگل! باید پارسی را پاس داشت و ایرانی بود و زندگی کرد.

آفروشه ریشه در ایران باستان دارد و در ایران بسیار ریشه دار است ولى متاسفانه به دلیل رایج بودنش نیز در ترکیه که قرنها جزوى از ایران بود و مقلد فرهنگ ایران مى باشد، و تلاش ترکها براى به ثبت رساندن این شیرینى به نام خود ، و نفوذ بیشتر آنها در مراجع بین المللى
توانستند این شیرینى را به نام خود ثبت کنند و براى آن تاریخچه ى من درآوردى نیز جعل کردند!!! فرهنگ ایران فرهنگ مادر و کهن است و اکثر کشورهاى خاورمیانه مقلد و دنباله روى فرهنگ ایران هستند و این مدعا با نگاه به آشپزى ها ، کارها و معمارى و . . . به آسانى اثبات میشود
اگرچه هیچ کدام از این مقلدان نتوانسته اند با فرهنگ ناب و اصلى ایرانى حتى درصدى رقابت کنند!