پیشا رستاخیز فناوری ، پای رستاخیز فناوری ، پسا رستاخیز فناوری.
انقلاب صنعتی ( به انگلیسی: Industrial revolution ) که به عنوان انقلاب صنعتی اول نیز شناخته می شود، عبارتست از دگرگونی های بزرگ در صنعت، کشاورزی، تولید و ترابری که در بازهٔ زمانی سال ۱۷۶۰ تا سال ۱۸۴۰ میلادی رخ داد. ابتدا در انگلستان آغاز شد و سپس به اروپا و آمریکا راه یافت.
... [مشاهده متن کامل]
این تحولات در هنگام صنعتی شدن کارخانه ها و صنایع رخ داده است، صنعتی شدن به معنی استفاده از نیروی ماشین به جای نیروی انسان است. انقلاب صنعتی ابتدا از انگلستان شروع شد، زیرا انگلستان پس از چندین قرن تحول سیاسی داخلی، توسعه استعمار تجاری، گسترش ناوگان دریایی، رشد طبقه متوسط و بهبود امور نظامی و اداری کشور، از نظر زمین، کارگر، سرمایه، مدیریت و حکومت وضعیتی مطلوب و هماهنگ داشت که زمینه پیشرفت صنعتی در این کشور را فراهم می کرد.
انقلاب صنعتی در انگلستان در سه زمینه بافندگی، زغال سنگ و ذوب آهن بیشتر نمود یافت.
استفاده از دستگاه ها به جای روش های تولید دستی، ساخت مواد شیمیایی جدید و روش های تولید آهن جدید، افزایش استفاده از نیروی بخار و آب، ساخت ماشین ابزارها و ظهور کارخانه های تولید مکانیزه از جمله مهم ترین تحولات در این انقلاب می باشد.
گاهی سخن از دو انقلاب صنعتی برده می شود که یکی در قرن هجدهم و دیگری در قرن نوزدهم است. دو نتیجه مهم انقلاب صنعتی، گسترش استعمار اروپایی ها در کشورهای آسیایی و آفریقایی و بهره کشی از کارگران در داخل بود.
نماد انقلاب صنعتی، ماشین بخار است. انقلاب صنعتی دومین تحول عظیم دنیا می باشد. تحول اول را انقلاب کشاورزی و تحول مهم سوم انقلاب الکترونیک می دانند.
طی انقلاب صنعتی که با کمک ثروت های کشورهای تازه تصرف شده و تجارت برده داری آفریقایی ها صورت گرفت؛ به دلیل نیروهای ماشینی و ابزار صنعتی تولید در اروپا افزایش یافت و قدرت اقتصادی؛ نظامی و سیاسی کشورهای اروپایی رشد کرد و توجه اروپاییان به کشورهای دارای مواد اولیه؛ بازار مناسب و نیروی انسانی جلب شد لذا طغیانگری و استعمار خود را افزایش دادند و نابرابری جهانی را رشد دادند.
زمینه های شکل گیری انقلاب صنعتی، ریشه در تحولات گستردهٔ بریتانیا در نیمهٔ دوم سدهٔ هجدهم دارد. تقریباً بریتانیا تا سال ۱۸۵۰، با توجه به تحولات پیش آمده، جزو ثروتمندترین کشورهای دنیا محسوب می شد. بنابراین می توان گفت که اقتصاد جهان در آن زمان بر گرد بریتانیا بنا شد. این کشور در این زمان صاحب نفوذی وسیع گردید، به صورتی که کمتر کشوری می توانست با آن به رقابت بپردازد. در آن زمان بریتانیا تنها صادرکننده و در همان زمان، و وارد کننده عمده، دارنده کارگاه های تولیدی و تنها کشور دارندهی نیروی دریایی جهان بود. به مرور این انقلاب در کشورهای اروپایی گسترش می یافت. و در نهایت تا اواخر سدهٔ نوزدهم دو کشور آلمان و آمریکا، از نظر تولید کالاهای صنعتی جایگاه ویژه ای را از آن خود کرده و از بریتانیا پیشی گرفتند. با وجود شکل گیری عوامل و شرایط متفاوت، بریتانیا توانست نخستین زمینه های شکل گیری انقلاب صنعتی را درون سرزمین خویش جای دهد. بریتانیا زادگاه انقلاب صنعتی در قرن هجدهم شد. در واقع با وجود جمعیت، منابع طبیعی، اختراعات، پول و به طور کلی هر آنچه که برای صنعتی شدن نیاز بود، بریتانیا از آن برخوردار بود. با وجود اینکه کشورهای دیگری چون فرانسه و هلند نیز این قابلیت را داشتند؛ اما بریتانیا در این راه پیش قدم شد و ترقی خاصی را از آن خود نمود. با روی کار آمدن انقلاب کشاورزی، به عنوان یکی از عوامل ریشه های شکل گیری انقلاب و با گسترش و پیشرفت روزافزون کشاورزی و دامداری، بریتانیا می توانست برای جمعیت بیشتری تغذیه فراهم کند. از این رو به نیروی کار کمتری نیز احتیاج پیدا کند. و حتی خانواده های معمولی نیز توانایی این را داشتند که بر خلاف سایر مناطق اروپا، مجبور نبودند بخش زیادی از درآمد خویش را صرف خرید مواد غذایی کنند و در این صورت می توانستند کالاهای جدید صنعتی را خریداری کنند.
... [مشاهده متن کامل]
این تحولات در هنگام صنعتی شدن کارخانه ها و صنایع رخ داده است، صنعتی شدن به معنی استفاده از نیروی ماشین به جای نیروی انسان است. انقلاب صنعتی ابتدا از انگلستان شروع شد، زیرا انگلستان پس از چندین قرن تحول سیاسی داخلی، توسعه استعمار تجاری، گسترش ناوگان دریایی، رشد طبقه متوسط و بهبود امور نظامی و اداری کشور، از نظر زمین، کارگر، سرمایه، مدیریت و حکومت وضعیتی مطلوب و هماهنگ داشت که زمینه پیشرفت صنعتی در این کشور را فراهم می کرد.
انقلاب صنعتی در انگلستان در سه زمینه بافندگی، زغال سنگ و ذوب آهن بیشتر نمود یافت.
استفاده از دستگاه ها به جای روش های تولید دستی، ساخت مواد شیمیایی جدید و روش های تولید آهن جدید، افزایش استفاده از نیروی بخار و آب، ساخت ماشین ابزارها و ظهور کارخانه های تولید مکانیزه از جمله مهم ترین تحولات در این انقلاب می باشد.
گاهی سخن از دو انقلاب صنعتی برده می شود که یکی در قرن هجدهم و دیگری در قرن نوزدهم است. دو نتیجه مهم انقلاب صنعتی، گسترش استعمار اروپایی ها در کشورهای آسیایی و آفریقایی و بهره کشی از کارگران در داخل بود.
نماد انقلاب صنعتی، ماشین بخار است. انقلاب صنعتی دومین تحول عظیم دنیا می باشد. تحول اول را انقلاب کشاورزی و تحول مهم سوم انقلاب الکترونیک می دانند.
طی انقلاب صنعتی که با کمک ثروت های کشورهای تازه تصرف شده و تجارت برده داری آفریقایی ها صورت گرفت؛ به دلیل نیروهای ماشینی و ابزار صنعتی تولید در اروپا افزایش یافت و قدرت اقتصادی؛ نظامی و سیاسی کشورهای اروپایی رشد کرد و توجه اروپاییان به کشورهای دارای مواد اولیه؛ بازار مناسب و نیروی انسانی جلب شد لذا طغیانگری و استعمار خود را افزایش دادند و نابرابری جهانی را رشد دادند.
زمینه های شکل گیری انقلاب صنعتی، ریشه در تحولات گستردهٔ بریتانیا در نیمهٔ دوم سدهٔ هجدهم دارد. تقریباً بریتانیا تا سال ۱۸۵۰، با توجه به تحولات پیش آمده، جزو ثروتمندترین کشورهای دنیا محسوب می شد. بنابراین می توان گفت که اقتصاد جهان در آن زمان بر گرد بریتانیا بنا شد. این کشور در این زمان صاحب نفوذی وسیع گردید، به صورتی که کمتر کشوری می توانست با آن به رقابت بپردازد. در آن زمان بریتانیا تنها صادرکننده و در همان زمان، و وارد کننده عمده، دارنده کارگاه های تولیدی و تنها کشور دارندهی نیروی دریایی جهان بود. به مرور این انقلاب در کشورهای اروپایی گسترش می یافت. و در نهایت تا اواخر سدهٔ نوزدهم دو کشور آلمان و آمریکا، از نظر تولید کالاهای صنعتی جایگاه ویژه ای را از آن خود کرده و از بریتانیا پیشی گرفتند. با وجود شکل گیری عوامل و شرایط متفاوت، بریتانیا توانست نخستین زمینه های شکل گیری انقلاب صنعتی را درون سرزمین خویش جای دهد. بریتانیا زادگاه انقلاب صنعتی در قرن هجدهم شد. در واقع با وجود جمعیت، منابع طبیعی، اختراعات، پول و به طور کلی هر آنچه که برای صنعتی شدن نیاز بود، بریتانیا از آن برخوردار بود. با وجود اینکه کشورهای دیگری چون فرانسه و هلند نیز این قابلیت را داشتند؛ اما بریتانیا در این راه پیش قدم شد و ترقی خاصی را از آن خود نمود. با روی کار آمدن انقلاب کشاورزی، به عنوان یکی از عوامل ریشه های شکل گیری انقلاب و با گسترش و پیشرفت روزافزون کشاورزی و دامداری، بریتانیا می توانست برای جمعیت بیشتری تغذیه فراهم کند. از این رو به نیروی کار کمتری نیز احتیاج پیدا کند. و حتی خانواده های معمولی نیز توانایی این را داشتند که بر خلاف سایر مناطق اروپا، مجبور نبودند بخش زیادی از درآمد خویش را صرف خرید مواد غذایی کنند و در این صورت می توانستند کالاهای جدید صنعتی را خریداری کنند.
