دریافت وانتقال اطلاعات داده ها
( اَ فُ ) [ فر. ] ( اِ. ) دانش دریافت و انتقال اطلاعات ( کامپیوتر ) ، داده ورزی . ( فره ) .
انفورماتیک. این کلمه برابرنهاده واژه فرانسوی Informatique ( انگلیسی Informatics ) است و از لحاظ اصطلاحی عبارت از مطالعه ساختار و ویژگی های اطلاعات و کاربرد فن آوری برای سازماندهی، ذخیره سازی، بازیابی، و اشاعه آن است ( 1: ذیل "واژه" ) . در مورد مفهوم و مصادیق آن اختلاف نظر وجود دارد. کاکِل[1] انفورماتیک را مترادف با فن آوری اطلاعات می داند و معتقد است که انفورماتیک عموماً به معنی کاربرد خردمندانه و نظام یافته فن آوری اطلاعات در توسعه اقتصادی، اجتماعی، و سیاسی است ( 3: 176 ) ، و حال آنکه دانشگاه ادینبورگ، انفورماتیک را شامل مطالعه ساختار، رفتار، و تعامل نظام های محاسباتی طبیعی و مصنوعی می داند ( 4 ) .
... [مشاهده متن کامل]
تاریخچه. توجه خاص به موضوع انفورماتیک در فاصله سال های 1979 تا 1984 آغاز شد. در این سال ها، در همایش های جهانی مدیریت رادیو[2] ، نظم نوین اطلاع رسانی و ارتباطات جهانی[3] ، و جریان فرامرزی اطلاعات[4] بحث های مهمی مطرح شد. سلسله مباحثاتی که درباب سلطه ارتباطات و کنترل کشورهای توسعه یافته بر بازار اطلاعات آغاز شد بر شدت این بحث ها افزود. کشورهای در حال توسعه احساس کردند که اهداف مشروع آنها نادیده گرفته شده است؛ به همین سبب، تمرکز بحث های ارائه شده در همایش مدیریت رادیو در سال 1979 پیرامون تمایل ایالات متحده به اجرای سیاست "هر که زودتر" در مورد اخذ موقعیت از ماهواره ها و فرکانس های فعال آن بحث می کرد. در سال 1985، در یکی از نشست های اتحادیه بین المللی ارتباط دوربرد[5] تصمیم گرفته شد که به کشورهای در حال توسعه نیز اجازه داده شود که به منظور استفاده های احتمالی آینده از ماهواره ها درخواست موقعیت و فرکانس کنند.
با ورود ماهواره های پخش مستقیم[6] و همپوشانی در کشورهای همجوار که نسبت به سیاست آزادی اطلاعات در کشور هدف نگرش کاملاً متفاوتی داشتند، این موضوع اهمیت بیشتری یافت.
نشست های نظم نوین اطلاع رسانی نیز برای بحث درباره گزارش مک براید[7] ـ که در سال 1980 منتشر شد ـ و تحلیل مسائل ارتباطی در جوامع نوین در یونسکو برگزار گردید. در گزارش های مندرج در جراید ایالات متحده، یونسکو دشمن آزادی جراید قلمداد شد، اما ماسمودی[8] در سال 1984 ادعا کرد که جریان اطلاعات میان کشورهای شمال و جنوب توازن ندارد و کشورهای توسعه یافته بر 90 درصد دامنه پخش امواج رادیویی کنترل دارند ( 176:3 ) . نتیجه این شد که نسبت به نیازهای کشورهای در حال توسعه بی اعتنایی شود و نوعی استعمار سیاسی، اقتصادی، و فرهنگی تداوم یابد.
بنابر اظهارات سورپرنانت ( 1985 ) ، جلسات آکنده از تنش، اتهام، و مانورهای سیاسی بود. ماحصل جلسات این شد که بخش زیادی از گزارش مک براید نادیده گرفته شود. در سال 1984 ایالات متحده حمایت خود را از یونسکو قطع کرد.
انفورماتیک. این کلمه برابرنهاده واژه فرانسوی Informatique ( انگلیسی Informatics ) است و از لحاظ اصطلاحی عبارت از مطالعه ساختار و ویژگی های اطلاعات و کاربرد فن آوری برای سازماندهی، ذخیره سازی، بازیابی، و اشاعه آن است ( 1: ذیل "واژه" ) . در مورد مفهوم و مصادیق آن اختلاف نظر وجود دارد. کاکِل[1] انفورماتیک را مترادف با فن آوری اطلاعات می داند و معتقد است که انفورماتیک عموماً به معنی کاربرد خردمندانه و نظام یافته فن آوری اطلاعات در توسعه اقتصادی، اجتماعی، و سیاسی است ( 3: 176 ) ، و حال آنکه دانشگاه ادینبورگ، انفورماتیک را شامل مطالعه ساختار، رفتار، و تعامل نظام های محاسباتی طبیعی و مصنوعی می داند ( 4 ) .
... [مشاهده متن کامل]
تاریخچه. توجه خاص به موضوع انفورماتیک در فاصله سال های 1979 تا 1984 آغاز شد. در این سال ها، در همایش های جهانی مدیریت رادیو[2] ، نظم نوین اطلاع رسانی و ارتباطات جهانی[3] ، و جریان فرامرزی اطلاعات[4] بحث های مهمی مطرح شد. سلسله مباحثاتی که درباب سلطه ارتباطات و کنترل کشورهای توسعه یافته بر بازار اطلاعات آغاز شد بر شدت این بحث ها افزود. کشورهای در حال توسعه احساس کردند که اهداف مشروع آنها نادیده گرفته شده است؛ به همین سبب، تمرکز بحث های ارائه شده در همایش مدیریت رادیو در سال 1979 پیرامون تمایل ایالات متحده به اجرای سیاست "هر که زودتر" در مورد اخذ موقعیت از ماهواره ها و فرکانس های فعال آن بحث می کرد. در سال 1985، در یکی از نشست های اتحادیه بین المللی ارتباط دوربرد[5] تصمیم گرفته شد که به کشورهای در حال توسعه نیز اجازه داده شود که به منظور استفاده های احتمالی آینده از ماهواره ها درخواست موقعیت و فرکانس کنند.
با ورود ماهواره های پخش مستقیم[6] و همپوشانی در کشورهای همجوار که نسبت به سیاست آزادی اطلاعات در کشور هدف نگرش کاملاً متفاوتی داشتند، این موضوع اهمیت بیشتری یافت.
نشست های نظم نوین اطلاع رسانی نیز برای بحث درباره گزارش مک براید[7] ـ که در سال 1980 منتشر شد ـ و تحلیل مسائل ارتباطی در جوامع نوین در یونسکو برگزار گردید. در گزارش های مندرج در جراید ایالات متحده، یونسکو دشمن آزادی جراید قلمداد شد، اما ماسمودی[8] در سال 1984 ادعا کرد که جریان اطلاعات میان کشورهای شمال و جنوب توازن ندارد و کشورهای توسعه یافته بر 90 درصد دامنه پخش امواج رادیویی کنترل دارند ( 176:3 ) . نتیجه این شد که نسبت به نیازهای کشورهای در حال توسعه بی اعتنایی شود و نوعی استعمار سیاسی، اقتصادی، و فرهنگی تداوم یابد.
بنابر اظهارات سورپرنانت ( 1985 ) ، جلسات آکنده از تنش، اتهام، و مانورهای سیاسی بود. ماحصل جلسات این شد که بخش زیادی از گزارش مک براید نادیده گرفته شود. در سال 1984 ایالات متحده حمایت خود را از یونسکو قطع کرد.