دمها
حافظ:
همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود
که ز بند غم ایام نجاتم دادند
همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود
که ز بند غم ایام نجاتم دادند
مر مرا آموز تا احسان کنم
استوخانها را بدان با جان کتم
گفت خامش کن که آن کار تو نیست
لایق انفاس و گفتار تو نیست
مولانا:دفتردوم
استوخانها را بدان با جان کتم
گفت خامش کن که آن کار تو نیست
لایق انفاس و گفتار تو نیست
مولانا:دفتردوم
حافظ :
غنچه گو تنگدل از کار فرو بسته مباش
کز دم صبح مدد یابی و انفاس نسیم
غنچه گو تنگدل از کار فرو بسته مباش
کز دم صبح مدد یابی و انفاس نسیم