انسان

ز هر خردمند تبیین انسان با علم خود هدف
ز هر فکر نپذیرد فکر دیگر گوید هست تلف
ز نشانه انسان هست فراطبیعی صف در صف
ز رویا و تله باتی آید فراتر از زمان ومکان چه اینجا چه نجف
ز فزون انسان در زندگی هستند وقت را تلف
سر گردان به هر سو روان نداند هدف
ز بت پرستی و حیوان پرستی و شیطان پرستی د ر کف
زین ز خلا درون آید از هر طرف
چون انسان خود را نشناسد رود ره ناخلف
پارسی انسان ز اصل جا مانده می رود هر طرف
ره پیر و خرابات ره نیافته بت انتخاب خود است در این طرف

( مراد از کلمه انسان فقط در زبان فارسی یعنی به این شکل بااین خصوصیات وکلمه سان معبر به این شکل یا هیکل جدید که به همه فرق دارد درضمن کلمات ادمی بشر انسان یا ادمیزا کلمات تعریف برا ماها وهیچکدام اسم حقیقی ما نیستند

4 - سفیه: انسان کارهای تافه وبی ارزش را انجام میده ووقت ومال وتوانائیهارا هدر یا تلف میکنه.

13 ) رعد
14 ) ابراهیم
15 ) حِجر
16 ) نحل
17 ) اِسراء ( بنی اسرائیل )
18 ) کهف
19 ) مریم
20 ) طه
21 ) انبیاء
22 ) حج
23 ) مؤمنون
24 ) نور
25 ) فرقان
26 ) شعراء
27 ) نمل
28 ) قصص
29 ) عنکبوت
30 ) روم
31 ) لقمان
32 ) سجدة
33 ) احزاب
34 ) سبأ
35 ) فاطر
36 ) یس
37 ) صافات
38 ) ص
39 ) زمر
40 ) غافر
41 ) فصّلت
42 ) شوری
43 ) زخرف
44 ) دخان
45 ) جاثیه
46 ) احقاف
47 ) محمد
48 ) فتح
49 ) حجرات
50 ) ق
51 ) ذاریات
52 ) طور
53 ) نجم
54 ) قمر
55 ) الرحمن
56 ) واقعه
57 ) حدید
58 ) مجادله
59 ) حشر
60 ) ممتحنه
61 ) صف
62 ) جمعه
63 ) منافقون
64 ) تغابن
65 ) طلاق
66 ) تحریم
67 ) مُلک
68 ) قلم
69 ) حاقه
70 ) معارج
71 ) نوح
72 ) جن
73 ) مزّمّل
74 ) مدثر
75 ) قیامه
76 ) انسان
77 ) مرسلات
78 ) نبأ
79 ) نازعات
80 ) عبس
81 ) تکویر
82 ) انفطار
83 ) مطففین
84 ) انشقاق
85 ) بروج
86 ) طارق
87 ) اعلی
88 ) غاشیه
89 ) فجر
90 ) بلد
91 ) شمس
92 ) لیل
93 ) ضحی
94 ) شرح
95 ) تین
96 ) علق
97 ) قدر
98 ) بینه
99 ) زلزله ( زلزال )
100 ) عادیات
101 ) قارعه
102 ) تکاثر
103 ) عصر
104 ) همزه
105 ) فیل
106 ) قریش
107 ) ماعون
108 ) کوثر
109 ) کافرون
110 ) نصر
111 ) مسد
112 ) اخلاص ( توحید )
113 ) فلق
114 ) ناس

مثل خود آفریده که کار تخریب را آغاز و به پایان رساند. نتیجه اینکه انسان، زاده یا آفریده شده توسط خداوند متعال نمی باشد بلکه شیطان زاده و آفریده شده توسط هم پایش یعنی اهریمن می باشد. البته این حرف ها را سر دشمنی با انسان نمی زنم بلکه از روی دل سوزی با این موجود بی چاره و درمانده که خودرا جانشین یا نایب السلطنه و یا خلیفه خدا روی زمین می پندارد بدون اینکه تاکنون به ابلیس زادگی خود واقف گردیده باشد. بخصوص رهبران و پیشوایان و مراجع تقلید کلیه آئین ها و ادیان و مذاهب و فرقه ها و حلقه ها و ایدئولوژی ها. در پاسخ به سوال : انسان چگونه غول شد؟ انسان از روز اول و ازل غول آفریده شده است و نه اینکه به تازگی غول از آب در آمده بوده باشد. مقایسه انسان با حیوان بیگناه یکی از گناهان بزرگ محسوب می شود. مثلا به یک نفر گاو یا خر و یا میمون گفتن .

انسان= ان منفی ( بی ) سان شباهت = بی مانند ، بی شباهت
گربسان= گربه سان = شبیه گربه ، مانند گربه ، مثل گربه
سگسان = سگ سان= شبیه سگ ، مثل سگ ، مانند سگ
یکسان = یک اندازه، یک مانند
همسان= هم اندازه، هم مانند
نام ها با پسوند ( سان ) :
کیسان= ( تلفظ: keysān ) ( کی سان ( پسوند شباهت ) ) ، روی هم به معنی همانند کی ، مثل کی ؛ ( به مجاز ) از بزرگان و پادشاهان و سروران.
منبع: فرهنگ نام ها
آریسان= ( تلفظ: ārisān ) ( آری = آریایی سان ( پسوند شباهت ) ) ، مانند آریایی
منبع: فرهنگ نام ها
بهسان= ( تلفظ: behsān ) ( به سان ( پسوند شباهت ) ) ، چون خوب ، به مانند نیک .
منبع:فرهنگ نام ها
پریسان= ( تلفظ: parisān ) ( پری سان ( پسوند شباهت ) ) ، چون پری ، کنایه از زیبا روی است.
منبع: فرهنگ نام ها
نام با پیشوند سان:
سانیار= ( تلفظ: sānyār ) ( سان = کیفیت ، چگونگی ، قدرت ، عزت یار ( پسوند دارندگی ) ) ، دارای عزت و قدرت و کیفیت .
منبع:فرهنگ نام ها
حالا نام های خارجی که با سان پارسی ترکیب شده:
علیسان= ( تلفظ: alisān ) ( عربی ـ فارسی ) ( علی سان ( پسوند شباهت ) ) ، مانند علی ، علی وار�.
منبع:فرهنگ نام ها
سان آی= ( تلفظ: sān āy ) ( فارسی ـ ترکی ) [سان = کیفیت ، چگونگی آی ( ترکی ) ماه] ، کیفیت و چگونگی ماه ؛ ( به مجاز ) ماه گونه و ماهواره ؛ ( در تداول عامه ) مثل ماه ، مانند ماه . ( این کلمه می تواند ترکیبی از سان به معنی حصه و پاره آی ( ماه ) باشد ) روی هم به معنای پاره ی ماه و ( به مجاز ) زیبارو .
منبع:فرهنگ نام ها
هرجا سان دیدید یا شنیدید بدونید پارسی هست.

گهی زه خصلت ها ی منفی دوان است
ارزش خود نداند در پی ارزشهای زمین است
گهی در پی خصلت های مثبت با عرشیان هم راز است
ارزش خود داند زه خود شناسی با عرشیان هم داستان است
در رویا آینده را آشکار بیان واعیان است
آمده است برای سعادت وتکامل این چه نیاز به بیان است
پارسی بشر از عقل وفهم وتکنیک فراتر از زمان است
زه عشق ومعرفت وانسانیت فاصله اش از هم تا کهکشان است

بحث هایی در این باره می باشد که می گویند انسان کلمه ای اوستایی ( زبان مادری حضرت زرتشت گرد آورنده اولین دین ایران ) می باشد

انفرادی و یا ده تا خویشتن مستقل و منحصر به فرد. بچه های نازنین این راز ایرانی را پیش خود نگه دارید و آنرا فاش نکنید که مبادا انسان شناسان و خدا شناسان خشمگین شوند و با اعتراض گوش شما را بکشند و به شما بگویند که ما تاکنون چنین چیزی را از انبیاء و اولیاء و معصومین نشنیده ایم و اگر این خبر حقیقت داشته باشد، حق تعالی آنرا حتما در گوش سر انبیاء و در گوش دل اولیاء و معصومین زمزمه کرده بود و سینه به سینه به صورت نقل قول به گوش ما می رسید و چون بگوش ما نرسیده است، پس حقیقت ندارد و شما محکوم به مجازات خواهید شد. در صورت علاقه بیشتر میتوان در همین سایت به جهان ها یا دنیا های موازی مراجعه نمود و بحث های دیگری از قبیل امشاسپندان و هفت عالم و حضرات خمس و بیزمانی و بیمکانی و قیامت و برزخ و ماده و روح و روان و جان . بطور خیلی خلاصه هر فرد انسانی مجموعا از پنج زن و پنج مرد تشکیل گردیده است. یکی از آنها آشکار شده و نه تای دیگر بصورت ابعاد پنهانی در انتظار به ظهور رسیدن نشسته اند. این یک خبر الهی است که آسمان نزول نیافته بلکه از اعماق وجود به بصیرت رسیده است. بهتر است که قدر و ارزش آنرا در یابیم.

اِنا الحق حلاج یک تقلید آشکار از بیان عیسی مسیح بوده است که به شاگردان خود فرموده است : من حق و راه و زندگی ام ، تنها از راه من میتوانید به آسمان راه یابید. دین اسلام در عوض همتا بودن انسان با خداوند مسیحیت را رد میکند، با این وجود انسان را خلیفه و جانشین خداوند بر روی زمین می داند و آنهم نه همه انسان ها را.
در مجموع کلمه انسان از آمیزش و ترکیب یک واژه عربی و یک واژه فارسی شکل گرفته است.

عارفان، جواهر و اعراض شناسان، روان کاوان و روان شناسان و بالاخره دانشمندان علوم طبیعی و تجربی همگی نتوانسته اند به این حقایق دست یابند. خوانندگان گرامی این سایت اولین انسان هایی هستند که از این طریق با این حقایق آشنا میگردند، البته بطور اختصار و اجمال. خداوند متعال در مشیت ازلی و در طرح مطلق خلقت و آفرینش برای انسان تنها یک زندگی دنیوی و یک سرنوشت جنسی و یک عشق مربوط به آن از پیش تعیین ننموده بلکه هفت زندگی و پنج نوع سرنوشت جنسی و پنج عشق مختلف. هرکدام از این زندگی ها در سامان و نظم کیهانی به ظهور می رسند و سپری میگردند. این نظم و سامان های کیهانی هرکدام از طریق انبساط و انقباض خود کیهان یکی پس از دیگری به نوبت و با نظم و ترتیبی خارالقعاده در چهار چوب طرح مطلق آفرینش ایجاد می گردند. زندگی انسان در زنجیره طولانی تولد و مرگ کیهان فقط ظاهر و محو میگردد، اما هرگز نیست، نابود و یا معدوم نمیگردد. زیرا زندگی هر فرد انسانی جزئی از زندگی جاودانه خود خداوند می باشد. هر انسانی دارای یک تمایل جنسی نیست بلکه دارای تمایلات جنسی پنجگانه یا به لسان عربی الجنسیتهُ المیل وَ الخمسه. هر فرد انسانی در وجود خود دارای شش انسان دیگر می باشد که بصورت امکانات بالقوه، قوا و استعداد های محض ، صِوَر ذهنی و اعیان ثابته ذاتی در صف پشت سر هم به نوبت نشسته اند و در انتظار به ظهور رسیدن و به فعلیت در آمدن و شکوفا شدن به سر می برند. طبیعت فعلی با نسبت ماده - روح و کنونی توانائی فراهم نمودن شرائط و مقتضیات به فعل تبدیل شدن این امکانات بالقوه ( یا استعلایی ) را ندارد. لذا این طبیعت دوباره باید خلق شود و نسبت بین روح و ماده طوری تغییر کند که این اعیان ثابته ذاتی به اعیان متغیره شهودی تبدیل شوند و به ظهور عینی و واقعی برسند. این طبیعت به همراه کیهان بر انقباض مجدد در مرکز جهان بطور کامل ذوب میگردد و به دمای محض تبدیل میگردد و پس از انبساط مجدد، کل کیهان و طبیعت دوباره با کیفت دیگری به ظهور خواهند رسید و هر فرد انسانی دو باره در زادگاه فعلی خود از مادر متولد خواهد شد و زندگی دوم خودرا آغاز خواهد کرد. هر هفت زندگی از این طریق ایجاد می شوند. پس از اینکه این هفت زندگی یکی پس از دیگری به ظهور رسیدند و محو گردیدند، آنگاه هفت عالم و هفت زندگی بعدی آغاز خواهند شد، اما نه بطور تکرار مکررات خسته کننده بلکه هر بار هرکدام در سطحی برتر از سطح قبلی و الا آخر تا رسیدن به سر حد کمال و سعادت اخروی ، شناخت مطلق خویشتن و هستی و جزئیات طرح خلقت و شناخت خداوند. علاوه بر این، هدف و مقصد و معنی و مفهوم زندگی انسانی رسیدن به زوجیت با خود و تجربه عشق خویشتن می باشد. در صورت علاقه خواننده گرامی میتواند در همین سایت در بحث هفت عالم جزئیات را از نظر بگذراند.

مَنوچ ، مَنوش : اندیشمند، همریشه با واژه آلمانی Mensch
مَرتُم یا مَرتُخم یا مردم : مَر یعنی زیاد ، فراوان ، بسیار ؛ همریشه با واژه انگلیسی more و آلمانی mehr و دُم ، تُم به مینه تُخم : یعنی تخمه زیاد شونده ، اگرچه برخی مردم را به تخمه نوشونده معنی کرده اند ( مینیده اند ) [ مَر = نو و دُم = تخم ] با این روشنگری که می میرد و با زاییدن و زایاندن نو می شود.

فراموش کار و دلیل نام گذاری به فراموش کار هم به این دلیل که پدرمان آدم فراموش کرده بود که نباید از میوه ممنوعه بخورد و یا ما هم که فراموش کرده ایم که هدف پروردگار از خلقت ما چیست و فراموش کرده ایم که ما مسافریم و به دنیایی دیگر سفر می کنیم و چند روزی در این دنیا می مانیم.

پس خدا آنان را از آسیب آن روز نگاه داشت و شادابی و شادمانی به آنان ارزانی داشت.
خدا ایشان را از شر آن روز نگه داشت و آنان را طراوت و شادمانی بخشید.
( بخاطر این عقیده و عمل ) خداوند آنان را از شرّ آن روز نگه می دارد و آنها را می پذیرد در حالی که غرق شادی و سرورند!
So Allah will protect them from the evil of that Day and give them radiance and happiness
But Allah will deliver them from the evil of that Day, and will shed over them a Light of Beauty and ( blissful ) Joy.
WikiAhlolbait: آیه_11_سوره_انسان

مشیان= انسانها
مشیمن= انسانیت ، دارای منش انسانی
مشیوار = انسان گونه