انتخابات

کاربرد انتخابات به عنوان ابزاری برای گزینش نمایندگان در دموکراسی های نیابتی امروزی با شیوه ای که در کهن الگوهای دموکراتیک مثل آتن باستان رواج داشت متفاوت است. در عهد باستان انتخابات ها بیشتر نهادهایی الیگارشی گروه سالارانه بودند و بسیاری از سمَت های سیاسی توسط قرعه اختصاص می یافتند.
گاهی همه پرسی را با انتخابات اشتباه می گیرند در حالی که انتخابات به منظور گزینش یک یا چند نفر است. هر چند همه پرسی در لغت معنای انتخابات را هم دربردارد اما در عالم سیاست تنها به جریانی گفته می شود که طی آن حکومت ها پرسش ها یا اصلاحیه های قانونی را در اختیار مردم قرار می دهند، تا مردم یک یا چند مورد را انتخاب کنند.
واژهٔ انتخابات جمع واژهٔ عربی انتخاب از ریشهٔ «نخب» به معنی گزینش یا به گزینی است. برخی از سره نویسان فارسی واژه های گزیدمان یا گزینمان را به جای انتخابات بکار می برند.
انتخابات از زمان یونان باستان، روم باستان و در طول قرون وسطی برای انتخاب رهبرانی چون امپراتور روم مقدس و پاپ برگزار می شده است.
در دورهٔ ودایی در هند، راجای یک گانا ( «رئیس» یک «سازمان قبیله ای» ) توسط گانا انتخاب می شد. راجا به طبقهٔ کشاتریا وارنا ( طبقهٔ جنگاوران ) تعلق داشت و معمولاً پسر راجای پیشین بود. با این حال این اعضای گانا بودند که حرف آخر را در مورد انتخاب وی می زدند. یکی از شاهان امپراتوری پالا به نام شاه گوپالا ( که از دههٔ ۷۵۰ تا ۷۷۰ میلادی حکومت کرد ) در دوران قرون وسطی در بنگال توسط گروهی از رؤسای قبایل فئودال انتخاب شد. چنین انتخابات هایی در جوامع آن دوران معمول بود. در امپراتوری چولا حدود سال ۹۲۰ میلادی در شهر اوثیرامرور ( تامیل نادو امروزی ) از برگ های نخل برای انتخاب اعضای کمیتهٔ روستا استفاده می شد. این برگ ها که نام نامزدها روی آن ها نوشته شده بود داخل یک ظرف گلی گذاشته می شدند. سپس از پسری جوان خواسته می شد تا به تعداد سمت های باقیمانده، از ظرف برگ در آورَد. این روش نظام کوداوُلای نام داشت.

+ ان ( جمع ) ) ، پوروهیتPuruhit ( سنسکریت: پوروهیتَ : گزینش، انتخاب )