در پارسی میانه واژه ی بَگ بمعنای امن بکار می رفته که به نظر بنده شایسته ی
زیاندن ( احیا کردن ) است، زیرا که ‘ بَگ ‘ از لحاظ ساختاری با واژگان پارسی کنونی سازگاری دارد و از این رو به اهنگ و نواخت زبان زیانی نمی رساند. افزون بر این، در پارسی کنونی هیچ مترادف دقیقی برای واژه ی اَمن/ایمن وجود ندارد.
... [مشاهده متن کامل]
نمونه ی کاربرد واژه ی بَگ بمعنای امن در متون پارسی میانه:
mānāg dar īg gōšān ō ōy merd, kē pad rāh ī bag raft abāg was ganz.
ترجمه : دروازۀ گوشها، مانند آن مرد[ی] است که با گنج بسیار به راه امن می رفت.
( مصطفوی کاشانی، 1400 )
منابع:
Parsig Database
Dictionary Of Manichean Middle Persian & Parthian
by Durkin - Meisterernst, Desmond
منبع. عکس فرهنگ ریشه واژگان فارسی دکتر علی نورایی
آمِن، اَمن: ۱. درپناه، بەزنهار، بازنهار ۲. بیباک، بیترس، نترس، بیبیم
آمَن: استوارتر
بی هراس
بی ترس
بی بیم
اَبیم ( اَ پیشوند منفی ساز در فارسی است. مانند اَنیرانی ( غیر ایرانی ) ، امرداد ( بی مرگ )
بی خطر
کلمه ( امن ) به معنای اطمینان قلب نسبت به سلامت است ، گفته می شود: ( امنه یامنه امنا ) .
آسایا
ایمان آورد
ایمان اورد
آرام
واژه ی آرامش که در بالا همتراز واژه ی از ریشه عربی �امن� آمده به آرش �امنیت� از همان ریشه است.
امن : بی خطر
امنیت : خطر زدایی ، خطر کشی
سازمان های امنیتی : سازمان های خطر کش
ناامنی : خطرناک ، پرخطر
ناگفته نماند که واژه خطر ، ایرانی است و به عربی راه یافته است
امن = رام/رامند [رام = آرام/ آرامش - - رامند = رام مند = رام مند = رامند]
امنیت = رامندی
رامند/ رامندی = امن/ امنیت/راحت/ آسودگی/ آرامش
آرام
Safe means not dangerous
( باکسرمیم ) در امان - مومن
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٦)