الیاژ

آلیاژ معمولاً خواصی متفاوت از عناصر تشکیل دهنده خود دارد. بسته به میزان همگنی در اختلاط عناصر، هم جوشه می تواند تک فاز یا چند فازی باشد. هدف از هم جوشه سازی، تغییر و بهبود خواص ماده مانند چقرمگی، استحکام، سختی و غیره ست. ویژگی های فیزیکی هم جوشه با نمودار فازی توصیف می شود.
معمولاً هم جوشه ها بر اساس درصد وزنی عناصر موجودشان گزارش می شوند. بر اساس تعداد عناصر، هم جوشه را دوتایی، سه تایی و غیره می نامند. برای بیان یک هم جوشه مشخص با دامنه متغیر از درصد عناصر، اصطلاح سیستم بکار می رود. مثلاً، فولاد سیستم آلیاژی دوتایی از آهن و کربن است که در این سیستم آلیاژی دامنه کربن بین ۰٫۰۲ تا ۲٫۱۴ درصد قابل تغییر است.
به محلول جامدی که حداقل یکی از اجزای آن ها فلز بوده و خواص فیزیکی و شیمیایی فلزی داشته باشند، آلیاژ فلزی و به محلول های جامدی که حداقل یکی از اجزای آن ها سرامیکی بوده و خواص سرامیکی داشته باشند، آلیاژ سرامیکی گفته می شود.
Mixture or metallic solid solution composed of two or more elements
An alloy is a mixture of chemical elements of which at least one is a metal. Unlike chemical compounds with metallic bases, an alloy will retain all the properties of a metal in the resulting material, such as electrical conductivity, ductility, opacity, and luster, but may have properties that differ from those of the pure metals, such as increased strength or hardness. In some cases, an alloy may reduce the overall cost of the material while preserving important properties. In other cases, the mixture imparts synergistic properties to the constituent metal elements such as corrosion resistance or mechanical strength.

در مورد فلزات صادق است. بسا اوقات که ناچار میشویم دو یا چند فلز یا ماده را با هم ترکیب کنیم تا فلز یا ماده دیگری که بیشتر به کارمان می آید شکل گیرد. آلیاژ فرانسه یا همجوش و همبستک فارسی یعنی فلز یا ماده ای که از ترکیب دو یا چند فلز یا ماده پدید آمده است. برای مثال، برنج، آلیاژ و فلزی است که از ترکیب « مس » و « روی » به دست آمده است. این دو فلز را گداختـه و چنان به هم آمیخته اند که فلز دیگری به نام برنج به دست آمده است. م. و. د