التماس کردن

کشتیار. [ ک ُت ْ ] ( ص مرکب ) ملتمس. خواهشگر.
- کشتیار کسی شدن ؛ سخت بدو التماس کردن. سخت اصرار و الحاح کردن. نهایت درجه ابرام و اصرار با مهربانی کردن : کشتیار او شدم که بماند گفت حکماً باید بروم. ( یادداشت مؤلف ) .

استدعاء کردن

در گویش مردم اسفهان، لُوه زدن، همان لابه کردن

در پارسی میانه �زادیتَن� است که در پارسی امروز می توان زادیدن را بکاربرد.

نیاز کردن

کشتیار کسی شدن

از و چز کردن

We would spend every meal time entreating the child to eat her vegetables
ما در هر وعده غذایی، داریم زمانی رو صرف التماس کردن به بچه ها میکنیم تا اینکه سبزیجات شون رو بخورن

plead
لابه کردن،
خواهش کردن،
التماس کردن

تضرع