اگر پس وند {ینه} را که در کمینه و بیشینه به کار رفته، الگو بگیریم، میتوان برای اقلیت و اکثریت واژه های کمترینه و بیشترینه را ساخت
اقلیت یا گروه اقلیت، اشاره به دسته ای از افراد است که متفاوت از اکثریتِ جامعه ای هستند که عمدهٔ قدرت اجتماعی را در دست دارند. در چنین شرایطی، اکثریت ممکن است مواضعِ اکثریتیِ خود را به شکلِ قانون نیز تعریف کرده باشد. تفاوت هایی که اقلیت در یک جامعه را می سازند می توان در ویژگی های انسانی از جمله قومیت، نژاد، مذهب، طبقه اجتماعی، جنسیت، ثروت، سلامت یا گرایش جنسی افراد جست وجو کرد. اعضای اقلیت اکثراً توسط دیگران مورد تبعیض قرار می گیرند و در وضع نامناسب تری قرار دارند. اعضای گروه اقلیت عموماً سهم کم تری از مزیت های اجتماعی چون قدرت، ثروت و احترام را دارند. گروه اقلیت یک مفهوم جامعه شناسی و نتیجهٔ تفاوت ها است. در علوم اجتماعی، اصطلاح «اقلیت» گاهی برای توصیف روابط قدرت اجتماعی میانِ گروه فرادست و فرودست به کار می رود و نشان دهندهٔ «تفاوت جمعیتی» در درون یک جمعیت است. کنشگران اجتماعی ممکن است در طیف گسترده ای از مسائل از زبانِ حقوق اقلیت ها از جمله حقوق دانشجویان، حمایت از حقوق مصرف کننده، حقوق زنان، حقوق کودکان و حقوق جانوران استفاده کنند. از نظر آماری اقلیت به دو دسته تقسیم می شود؛ اقلیت بزرگ و اقلیت کوچک. اقلیت بزرگ به اقلیتی گفته می شود که از نظر آماری و درصدی نزدیک به اکثریت باشد. اقلیت کوچک نیز به اقلیتی گفته می شود که از نظر آماری و درصدی تفاوت زیادی با اکثریت داشته باشد. اما اقلیت ها در مفهوم جامعه شناسی به چند دسته تقسیم می شوند، از جمله؛ اقلیت های قومی و نژادی، اقلیت های جنسی، اقلیت های دینی و مذهبی، اقلیت های عقیدتی و سیاسی و سایر گروه هایی که در مفهوم جامعه شناسی دارای مشخصات گروه اقلیت باشند. ... [مشاهده متن کامل]
اعضای گروه های اقلیت نوعی حس همبستگی گروهی و احساس تعلق به یک دیگر دارند؛ در نتیجه احساسات وفاداری و علایق مشترک بین آن ها معمولاً بالا است. اعضای گروه اقلیت، معمولاً تا اندازه ای از اجتماع بزرگ تر جدا هستند و در محلات، شهرها یا مناطق خاصی از کشور متمرکزند. ازدواج میان گروهی بین کسانی که در گروه اکثریت هستند با اعضای گروه اقلیت بسیار اندک است. افراد گروه اقلیت ممکن است به طور جدی به ازدواج های درون گروهی اعتقاد داشته باشند. حقّ تعیین سرنوشت موضوعی کلیدی است. حفاظت از اقلیت های قومی در کشورهای اروپایی در بالاترین سطح است.
اطلاق واژه اقلیت به گروه های مذهبی باید سوغات غرب باشد؛ در گذشته به ادیان و مذاهب دیگر در فرهنگ و تمدن ایرانی - اسلامی " ملل متنوعه" می گفتند که هم نشانگر تکثر در جامعه بود و هم دارای بار منفی نبود. بعدها این واژه در باره اقوام و گویش ها و. . . نیز مورد سوء استفاده قرار گرفت و انواع پان ها همچون:: ... [مشاهده متن کامل]
پان عربیسم؛ پان ترکیسم؛ پان کردیسم؛ پان ایرانیسم ؛ بوجود آمد و در منطقه فتنه ها برخاست که شعله های آن همچنان قربانی میگیرد.
کمینه و بیشینه را برابر با حداکثر و حداقل یا همان ماکسیمم و مینیمم میدانند. بهتر است برای اقلیت و اکثریت ( که بیشتر برای جمعیت افراد در جامعه بکار میروند ) برابرهای پارسی دیگری برگزینیم.