اقبال

|| دوال ساختن نعل را. ( منتهی الارب ) . قبال کردن نعلین را. ( تاج المصادر بیهقی ) . || پیش آمدن شب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . || کج گردیدن چشم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . کج چشم شدن چنانکه گویی به بینی خود نگاه میکند. ( المصادر ) . || اقبل گردانیدن کسی را. || خردمند و دانا شدن سپس نادانی و گولی. || چسبیدن بچیزی و ملازم شدن آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . || آغاز کردن کاری را. || چیزی پیش کسی داشتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . || ضمان کسی قبول کردن. || سعادتمند شدن. || روی کسی بچیزی گرداندن. ( آنندراج ) . || روی آوردن دولت بسوی کسی. ( غیاث اللغات ) :
مخرام و مشوخرم از اقبال زمانه
زیرا که نشد وقف تو این مرکز غبرا.
ناصرخسرو.
اقبال. [ اِ ] ( از ع ، اِمص ) در تداول فارسی زبانان ، دولت و قوت طالع و این گویا از معنی سعادتمند شدن اخذ شده باشد و بلند از صفات اوست و بصله با و از هر دو مستعمل. ( آنندراج ) . خوشبختی. ( یادداشت مؤلف ) . در تداول فارسی ، بهره مندی و نیک بختی و برومندی و نیک اختری و خوشنودی و پذیرائی و شهرت و نیکنامی. برکت. سعادت. ( ناظم الاطباء ) :
هر آنکسی که نباشد به اخترش اقبال
منبع. لغت نامه دهخدا

به معنی پشت کردن بخت ، بد بختی ( :داشتن بخت بد ) .
علاوه بر این "اقبال"یعنی بخت ، طالع . 🎲🎰🥇🥈🥉●•●.