اقامتگاه

ماندنگاه
چون واژه ی اقامت بیشتر برای یک نشیمن گذرا ( ماندن ) در جایی بکار می رود پس زیستگاه و یا زیستنگاه چندان به جای اقامتگاه درخور نیست لیک واژه ی ماندنگاه خواسته را بهتر می رساند .

برابر پارسی= جای باش

اقامتگاه: اقامت واژه ای عربی است که پسوند پارسی گاه به آن افزوده شده است. همتای پارسی اینهاست:
باششگاه bāŝeŝgāh ( خراسانی )
جایباش jāybāŝ ( دری )
مینامنده mināmande ( سغدی )

سرمنزل

توی جدول من وثاق درومد، ،

dwelling / Adobe / Residence
Unit of accommodation
اقامتگاه رابطه ای مادی و حقوقی که شخص را، بدون توجه به تابعیت، به قسمتی از خاک یک کشور پیوند می دهد. به عبارت دیگر، اقامتگاه جایگاه حقوقی شخص را در یک کشور مشخص می نماید. اقامتگاه از جمله مفاهیم حقوقی مشترک در حقوق داخلی و حقوق بین المللی است. در حقوق داخلی اقامتگاه جزو موضوعات حقوق خصوصی است و به وضعیت شخص برمی گردد. وفق مادهٔ ۱۰۰۲ قانون مدنی ایران � اقامتگاه هر شخصی عبارت از محلی که شخص در آنجا سکونت داشته و مرکز مهم امور او نیز در آنجا باشد. اگر محل سکونت شخص عیر از مرکز مهم امور او باشد، مرکز امور او اقامتگاه محسوب می شود�. در حقوق بین الملل، اقامتگاه در کنار تابعیت یکی از عوامل تقسیم جغرافیای اشخاص در جامعه بین المللی است. در حقوق بین الملل خصوصی، در برخی مواقع، اقامتگاه نقش مهمی را در تعیین صلاحیت قضایی ( تعین دادگاه صالح ) و صلاحیت قانونگذاری ( تعین قانون حاکم بر دعوی ) در رسیدگی به دعاوی بین المللی ایفا می کند. نوع دیگری از اقامتگاه ها اقامتگاه بومگردی است مثل اقامتگاه بومگردی چم زین .
... [مشاهده متن کامل]

سرمنزل. . . . سکونت گاه. . . . منزلگاه. . . . ماوا. . . .

زیستگاه

مانشجا ( زیر "ن" )

مانشگاه ( زیر "ن" )