اعراب

دخشه ها: اعراب، نشانه ها

"اِعراب" به وات ( =حرف ) های "اَ، اُ، اِ" میگویند. می توان به جای آن از واژه "نشانه، اَ و اُ" بهره برد.
خیلی شنیده ام که به جای "اِعراب" در گویش های ساده میگویند "اَ و اُ" که گرچه خیلی، داتی ( =رسمی ) نیست ولی خب، چه کنیم!
بدرود!

اَعْراب: این کلمه در عربی اسم جنس و به معنای "عربهای بادیه نشین" است ( مفرد آن اَعرابی است ) و در متون قدیم فارسی نیز به همین معنی به کار رفته است. اما در نوشته های متأخر فارسی این کلمه را به عنوان جمع عرب به کار می برند و حال آنکه عرب اعمّ از عربهای بادیه نشین و شهرنشین است. شاید بهتر باشد که امروزه نیز مانند قدیم اَعراب را به معنای "عربهای بادیه نشین" به کار بریم و ساکنان کشورهای عربی را عرب ها یا عربان بگوییم البته واژه فارسی تازیان را نیز در این معنی می توان به کار برد.
... [مشاهده متن کامل]