اطوار

ادا
افه
پز

اطوار یا اطفار بیشتر کنایه از ادایی هست ادا و تزئینات بیش از حد حتی در مورد خوراک ها، جامه که دورچین و متعلقات زیادی دارند کاربرد دارد

اطوار:رفتار ویا سخنی ناخوش آیند ک نا هنجار

فلانی چقدر ادا و اطوار داره!
ادا: حرکت، رفتار، وضع، ژست، عشوه، ناز، حالت ساختگی.
اطوار:جمع طور، ادا، ژست، قر، ناز، اشکال، ریخت، کردار، حرکت، حال، وضع.
گاهی به جای ( ادا و اطوار=adAoatvAr ) از ( ادا و اطفار=adAoatfAr ) یا ( ادا و اطفال= adAoatfAl ) به معنای رفتار و حرکات خاص، ادا، ناز و عشوه، لوس بازی، شکلک و ادا و اصول ( adAo، osul ) استفاده می شود و معمولاً با فعل ( درآوردن ) همراه می شود. البته تفاوتی بین ادا و اطوار و ادا و اصول وجود دارد گاهی ادها و رفتار ها از باورها و اصول فرد نشأت می گیرد که این ادا و اصول می شود مثلاً چای فرد باید خیلی کمرنگ باشد تا جایی که از صاحب خانه می خواهد تا ان را عوض کند و از این موارد رفتارها در وی وجود دارد اما ادا و اطوار بیشتر برای حرکات است که می تواند آگاهانه به منظور خاص بودن و یا جلب توجه و یا ناآگاهانه صورت گیرد به گونه ای که برای اطرافیان ملموس است و البته در آن بحث بیماری جسمی و روانی هم مطرح نیست.
... [مشاهده متن کامل]

اطوار ، atvar
ادا داشتن ، در گویش شهر بابکی معمولا به شکل ادا اطوار بکار می رود ، وبه معنی، پک وپز بیجاست

مهربانی همراه با قاطعیت

ادا

افه