اشکار

از قرن سوم هجری، فارسی نو ( دری ) با شعر رودکی، فردوسی، ناصرخسرو و دیگران به طور کامل مدون شد.
اینکه زبان فارسی از طایفه ای جدا شده باشد، هیچ سند زبان شناسی یا تاریخی ندارد. بر اساس پژوهش های دانشگاهی ( مثلاً کتاب A History of the Persian Language نوشته Brian Spooner و William Hanaway ) ، زبان فارسی تحول طبیعی زبانی بوده در منطقه فلات ایران، نه وارداتی یا مهاجرتی.
منابع:
Spooner, Brian, and Hanaway, William. A History of the Persian Language. University of Pennsylvania.
Windfuhr, Gernot. The Iranian Languages, Routledge, 2009.
- - -
۲. نقش انگلستان در روی کار آمدن رضاشاه
در این مورد، پژوهش های تاریخی نشان می دهد که رضاشاه با حمایت غیرمستقیم بریتانیا و برخی لایه های داخلی قدرت به سلطنت رسید. چند نکته مهم:
کودتای ۱۲۹۹ که توسط رضا خان و سید ضیاءالدین طباطبایی انجام شد، طبق اسناد موجود، با چراغ سبز مقام های بریتانیایی، به ویژه ژنرال ادموند آیرونساید انجام شد.
هدف اصلی بریتانیا ایجاد یک دولت مرکزی مقتدر بود تا جلوی قدرت گیری شوروی، قزاق ها و تجزیه طلبی های محلی گرفته شود.
منابع:
Ervand Abrahamian, Iran Between Two Revolutions, Princeton University Press, 1982.
Cyrus Ghani, Iran and the Rise of Reza Shah, I. B. Tauris, 2000.
Documents of British Foreign Office ( FO 371 series )
- - -
۳. �مبارزه با ترک ها� به عنوان هدف اصلی؟
میان سیاست تمرکز گرایانه ملی گرایانه حکومت پهلوی اول و سیاست های مشخص قوم ستیزانه است. در ادامه با استناد به منابع معتبر به این مسئله پاسخ داده می شود:
✅ ۱. نبود هدف مشخص برای �مبارزه با ترک ها� در منابع تاریخی
در منابع معتبر تاریخی و اسناد دولتی، هیچ هدف مستقیمی مبنی بر مبارزه با قوم ترک یا دیگر اقوام به عنوان یک سیاست رسمی ذکر نشده است. تمرکز اصلی رضاشاه بر ایجاد یک دولت متمرکز، ملت سازی به سبک مدرن، و تضعیف ساختارهای ایلی و عشایری بود.
🔹 منبع:
• Cronin, Stephanie. Tribal Politics in Iran: Rural Conflict and the New State, 1921–1941. Routledge, 2007.
�رضاشاه تلاش داشت تا قدرت ایلات و قبایل را در سراسر کشور تضعیف کند، نه فقط یک گروه خاص قومی. او به دنبال ساختن یک ملت متحد از طریق زبان، آموزش و ارتش بود. �
✅ ۲. سیاست های یکسان سازی فرهنگی و نارضایتی اقوام
اگرچه هدف رضاشاه مبارزه با قوم خاصی نبود، سیاست های فرهنگی او – نظیر فارسی سازی، ممنوعیت زبان های محلی در مدارس و ادارات، یکسان سازی لباس، و تضعیف ساختارهای عشایری – به نارضایتی گسترده در میان اقوام مختلف از جمله ترک ها، کردها، عرب ها و بلوچ ها منجر شد.
🔹 نمونه ها:
• ممنوعیت آموزش زبان ترکی در مدارس.
• تغییر نام مناطق و شهرها از ترکی به فارسی.
• سرکوب قیام ها در مناطق ترک زبان ( مثلاً قیام شیخ محمد خیابانی پیش از دوره رضاشاه و نهضت های محلی دیگر در دوره او ) .
🔹 منبع:
• Abrahamian, Ervand. A History of Modern Iran. Cambridge University Press, 2008.
�رضاشاه با اعمال سیاست های فرهنگی یکسان ساز، به نارضایتی قومی دامن زد، هرچند قصد مشخصی برای ریشه کن کردن قومیتی خاص نداشت. �
✅ ۳. نگاه ناسیونالیستی - فارسی محور حکومت
رضاشاه و روشنفکران اطراف او ( مانند فروغی، داور، تیمورتاش و دیگران ) تحت تأثیر ایدئولوژی ملی گرایی اروپایی، مفهومی از ملت ایران با محوریت زبان و فرهنگ فارسی را ترویج کردند. این نگاه باعث به حاشیه رفتن زبان ها و هویت های محلی شد.
🔹 منبع:
• Zia - Ebrahimi, Reza. The Emergence of Iranian Nationalism: Race and the Politics of Dislocation. Columbia University Press, 2016.
�پروژه ملت سازی رضاشاهی متکی بر تصفیه فرهنگی و زبانی و ایجاد یک هویت یکنواخت بود که زبان فارسی را برتر می دانست. �
✅ جمع بندی:
• هیچ سند معتبری مبنی بر سیاست رسمی �مبارزه با ترک ها� وجود ندارد.
• اما سیاست های رضاشاه در راستای ملت سازی و تمرکز قدرت، به سرکوب فرهنگی و زبانی اقوام از جمله ترک ها منجر شد.
• این سیاست ها از سوی اقوام مختلف به درستی به عنوان نفی هویت فرهنگی و زبانی شان درک شد و منجر به نارضایتی شد.
- - -
۴. استقلال و پرسپولیس و ارتباط با ساواک یا انگلیس
این موضوع شایعات و روایت های غیررسمی زیادی دارد، اما از نظر اسناد:
تیم تاج ( استقلال ) در دوره پهلوی زیر نظر ارتش و در واقع تیم مورد علاقه ی نهادهای امنیتی بود.
پرسپولیس تیمی مردمی تر بود که از باشگاه شاهین شکل گرفت. باشگاه شاهین به دلایل سیاسی منحل شد و هسته بازیکنان آن به پرسپولیس رفت.
اما اینکه انگلیس این تیم ها را ساخت برای �امنیت اجتماعی�، ادعایی فاقد سند معتبر و در حد تئوری توطئه است.
منابع:
عادل فردوسی پور، برنامه نود، گفت وگو با پیشکسوتان پرسپولیس و استقلال.
علی اکبر خورشیدپور، تاریخچه فوتبال ایران.
John Horne and Wolfram Manzenreiter ( Eds. ) , Football Goes East: Business, Culture and the People's Game in East Asia, Routledge.
- - -

بعد هم اگر رضا شاه تنها شاه دست نشانده بوده لابد ما هرگز سلسله ای با نام قاجار که نیمی از مملکت را بخشید نداشتیم ( این هرگز به معنی طرفداری از پهلوی و رضا خان نبوده و نیست چرا که من از ایشان هم بیزارم )
گرچه امیدی نیست ولی به شما عمیقا توصیه می کنم که دیگر سخنان تان را روزی چند بار در اینه تکرار کرده تا شاید و تنها شاید ان را بفهمید از ما اوردن دلیل و مدرک و استناد بود از شما منابع به جون مادرم و مغالطه و هر دو در خدمت پان ترکی و چون میدانم افزون بر تخیل معنی مغالطه را نیز درست نمی دانید برایتان ان را هم معنی میکنم ما که چندی به جدل با کسانی چون شما که خصلت شان خود عالم دهر پنداری و تنها ابزارشان مغالطه است به هدر دادیم این هم رویش
مغالطه:مغالطه به یک استدلال نادرست یا غلطی گفته می شود که ممکن است برای قانع کردن دیگران استفاده شود، اما در واقع در منطق ایراد دارد و نتیجه گیری آن صحیح نیست
در پایان شما را به اندیشه کرد اندر این ایه نورانی دعوت میکنم :
بَلِ اتَّبَعَ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَهْوَاءَهُمْ بِغَیْرِ عِلْمٍ فَمَنْ یَهْدِی مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِینَ
در پناه خدا باشید

تخیل:تَصَوُّر، روایتی که در ذهن پردازش شده و غالباً با واقعیت تفاوت دارد.
یعنی گفتن سخنان بی پشتوانه بی سند و مدرک یعنی کاری که شما در ان استادید پس شما دیدگاه های زبان شناسی را نادیده می گیرید و خود را عالم دهر می پندارید و با تکیه بر باور های پانترکی تان بدون دانش لازم سخنانی به زبان می اورید که مرغ پخته را به خنده می اندازد دائم هم سعی در مغالطه و گرد و خاک دارید . البته که برشما هرگز ایرادی نیست چرا که متخیل ز هرگز تخیل اگاه نیست پس وی را چه صنم با خردست ؟
برایتان نخست خرد ارزومندم

- - -
🔍 بررسی واژه �آشکار� از منظر زبان شناسی
📘 در فارسی:
در زبان فارسی، �آشکار� به معنای پیدا، واضح، روشن، علنی به کار می رود.
طبق منابع معتبر زبان فارسی مانند:
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ واژگان دکتر عمید
برهان قاطع
کلمه ی �آشکار� از ترکیب دو بخش ساخته شده:
آش ← ریشه ی فعل �آشفتن�، یا به معنای �گشودن، نمایان کردن�
کار یا �کارا� ← به معنای �کردار، اثر� یا گاه در قدیم �عمل کرد، حال و وضع�
در فرهنگ دهخدا آمده:
> آشکار: آنچه پوشیده نیست، آنچه پیدا و نمایان باشد.
- - -
📚 نظر اتیمولوژیست ها و پژوهشگران:
در کتاب های واژه شناسی و اتیمولوژی ( ریشه شناسی واژگان فارسی ) ، مانند:
Etymological Dictionary of Persian – by Haim ( هایم )
An Etymological Dictionary of Persian, English and other Indo - European Languages – Ali Nourai
فرهنگ ریشه شناختی زبان فارسی – حسن انوری
واژه ی �آشکار� ریشه در فارسی میانه دارد:
در پهلوی ( فارسی میانه ) : واژه ای مانند āškār، با همین معنی وجود داشته.
در اوستایی ( زبان باستانی ایران ) : āš به معنی روشن، باز، آشکار است.
- - -
📌 آیا ریشه ترکی دارد؟
شما فرمودید:
> آش = باز کردن
کارا = سیاه ( در ترکی )
بله، در زبان ترکی، واژه ی:
a�mak ( آچماک ) = باز کردن
kara = سیاه
وجود دارند. اما باید توجه کنیم که آشکار نه به معنی �سیاهیِ باز� و نه به معنی �سیاهِ گشوده� نیست، بلکه معنی اش واضح و روشن و پیداست. اگر از ریشه ی ترکی �سیاه� هم بود، تناقض معنایی با �روشن� پیدا می کرد.
- - -
✅ نتیجه گیری:
بر پایه ی منابع معتبر زبان شناسی:
واژه ی �آشکار� فارسی است و ریشه در فارسی میانه و حتی اوستایی دارد.
ریشه اش به واژگانی مانند āškār ( پهلوی ) و āš ( اوستایی ) بازمی گردد.
تشابه واژگانی با ترکی ( مثل kara و a�mak ) صرفاً ظاهری است و نمی توان به خاطر شباهت آوایی، نتیجه گرفت که واژه ترکی است.
- - -

دشمنی برداشته تا ان کافر نباشید که همه را به کیش خود میبیند درضمن گمان نمیکنیدتوهین به نام میهن گناهی نابخشودنی ست ؟

اوستا : این واژه در یشت ها و به صورت „असू“ ( asu ) – به معنی �نمودار�، �ظاهر�، �آشکار� به کار رفته است
پهلوی : این واژه در نبیگ های{ کارنامگ ارتخشیر پاپکان - بندهش و . . } در این متون „aškār“ ( اشکار ) به طور گسترده تری به کار رفته است و مستقیماً به معنی �آشکار، ظاهر، واضح� است
کارنامگ اردشیر پاپکان{ پارسی میانه} از ارخون {ترکی باستان} قدیمی تر است.
لغت نامه دهخدا و معین و دیگران نیز بر این امر گواه ست البته شاید هم برادر گرامی اذری ما جناب سعید سرور که بدون دانش اکادمیک مورد نیاز و از تنها با تکیه بر سخنان من دراوردی که برخاسته از باورهای پان ترکی شان می باشد بیشتر میداند

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹